หลังจากกระหน่ำกินตับสาวสวยมาทั้งคืน เช้านี้ร่างสูงรู้สึกกระปรี้กระเปร่ากว่าทุกครั้ง สมรภูมิรบบนเตียงขนาดย่อมเป็นเครื่องยืนยันว่าเมื่อคืนเขาเล่นกับเธอจนสุดเหวี่ยง ไบรอันพึงพอใจกับรูปร่างของเด็กในอุปการะมาก กินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม ยิ่งกินยิ่งหิว ราวกับคนถูกของก็ไม่ปาน
เขาไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อน ขนาดกับพราวฟ้ายังไม่ถึงขั้นนี้เลย
จังหวะหัวใจเริ่มส่งสัญญาณเตือนภัย สมองของเขาพยายามบอกปัดความรู้สึกนั้นทิ้งไป กำแพงสูงที่ก่อตัวขึ้นหลังจากพิษรักครั้งก่อนยากเหลือเกินที่จะก้าวข้าม และยังแช่แข็งด้วยน้ำแข็งเย็นเฉียบเหมือนขั้วโลกเหนือ
เด็กตัวเล็ก ๆ ไม่มีทางทำให้กำแพงนั้นสั่นไหวได้
สิ่งที่เขาพอใจจริง ๆ คือเรือนร่างขาวผ่องดุจเทพเจ้าสรรค์สร้างเท่านั้น
“ทำหน้าหื่นอะไรขนาดนั้นล่ะ สาวเมื่อคืนถึงใจหรือไง?”
คำแซวจากเพื่อนทำให้เขาหมุนเก้าอี้กลับมา
ตอนนี้เขาอยู่ในห้องของท่านประธานบริษัทจิวเวลรี่ช
