“ฉันเจ็บเท้าขึ้นมากะทันหันค่ะ” มุกมารินรำลึก ชายหนุ่มนิ่วหน้าก่อนพูด
“คงเป็นแผลวันนั้น...ทำไมคุณไม่บอกผมว่ายังไม่หายดี”
น้ำเสียงนั้นเหมือนตำหนิ เขาเป็นคนพาเธอมาโรพยาบาล หมอตรวจดูอาการอย่างละเอียดแล้วก็บอกว่ามุกมารินไม่เป็นอะไร ยกเว้นแผลที่ฝ่าเท้าของเธอ มันเป็นรอยแผลลึกและยังมีอาการอักเสบข้างในทำให้มันยิ่งอักเสบมากขึ้นเมื่อเธอออกแรงเกร็งกล้ามเนื้อ
“ฉันไม่ได้เป็นอะไรนะคะ คิลเลียน...หรือถ้าเกิดฉันต้องจมลงก้นทะเลจริง ๆ คุณก็จะไม่เดือดร้อนอะไรหรอกค่ะ เพราะมันไม่มีอะไรดีไปกว่านี้แค่ให้โซเฟียรอดตาย”
“ชีวิตของใครก็สำคัญทั้งนั้น!”
ชายหนุ่มเสียงแข็งขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว เขาบีบมือเธอแน่นและอยากก้มหน้าลงไปบดขยี้กลีบปากที่ช่างพรั่งพรูคำตัดพ้อ มุกมารินมองเขาอย่างไม่เข้าใจ คิลเลียนจะต้องเดือดร้อนทำไมในเมื่อเขาไม่เคยแคร์อะไรอยู่แล้ว
“นี่คงเป็นกฎของทหารซีนะคะ ต้องรักษาชีวิตที่คิดว่าจะรอดเอาไว้ แต่คุณไม่
