ครื้ด ครืด
เสียงโทรศัพท์ปุณดังขึ้น
(ครับพี่ดินว่าไง)
พูดแคนั้นขายหนุ่มก็ขอออกไปรับโทรศัพท์ ไม่นานก็เดินกลับมาหาหญิงสาว
"มีอะไรรึเปล่าคะ"
หญิงสาวถามและทำหน้าสงใส
"ที่สนามมีเรื่องนิดหน่อย เฮียต้องรีบไป"
ผมโกหกออกไป เพราะเริ่มทำตามแผน
"งั้นเรากลับกันเลยมั้ยคะ"
น้องทำท่าจะลุกขึ้น
"เอ่อ เฮียไปคนเดียวดีกว่า เฮียจะรีบกลับมา คุณแม่เฮียบอกว่าอยากคุยกับหนูด้วย
"อ้อ ดะได้ค่ะ เฮียนะวังตัวด้วย"
ถึงเธอจะงงแต่ก็ไม่อยากถามมากเพราะเขารีบ
"อยู่กับหนู เดี๋ยวหนูดูแลพี่สะใภ้เองค่ะ"
ปาลินรีบบอก
"เฮียฝากพี่สะใภ้เราด้วยนะ"
ก่อนเดินออกไปชายหนุ่มยังหันมาสั่ง
"รับทราบ"
สาวน้อยที่ไม่รูเรื่องรับคำสั่ง
ร่างหนาเดินออกจากงานด้วยดวงตาแดงก่ำ ถ้าบทพิสูจวันนี้เป็นแบบที่แม่เขาคิดก็แสดงว่าเขาต้องเสียเธอไป น้ำตาลูกผู้ชายค่อยๆไหลเมื่อเดินเข้ามาในห้องๆหนึ่ง นั่นคือห้องที่สามมารถดูกล้องและฟังเสียงได้ เพราะเจาตั้
