“เอ้า ชนนนน!!”
เสียงแก้วกระทบกันภายในผับชื่อดังย่านข้าวสาร เสียงเพลงอึกทึกครึกโครมบวกกับแสงสี ยิ่งดึกยิ่งเพิ่มความมันส์ให้กับหนุ่มสาวยามราตรี เช่นเดียวกับน้ำขิงที่กระดกเหล้าลงคออึกๆ จนชมวิวต้องยั้งมือไปห้าม
“ไอ้ขิง เดี๋ยวก็ตายหรอก!”
“อะไรนะ!!”
น้ำขิงตาปรือ เธอตะโกนขอทวนคำพูดชมวิวเพราะเสียงเพลงดังหรือไม่ก็ไม่มีสติ ส่งผลให้ชมวิวส่ายหน้าอย่างเอือมระอา ไม่บ่อยนักที่เพื่อนรักของเธอจะเป็นแบบนี้
ตั้งแต่ออกจากคฤหาสน์สมุทรเตโช น้ำขิงก็ขอร้องให้ชมวิวพามาที่หนึ่งนั่นก็คือผับ เหตุผลที่อยากมาก็เพราะน้ำขิงอยากปลดปล่อยอารมณ์กดดันที่มีตลอดทั้งสัปดาห์ เธอเบื่อมากที่ต้องเจอหน้า จอมทัพและมีปากเสียงกับเขาเกือบทุกเย็น คิดดูสิว่าเธอจะอึดอัดมากแค่ไหน ได้ออกมาข้างนอก สิ่งแรกที่อยากทำก็คืออยากเที่ยว อยากกินเหล้า อยากแหกปากโดยที่ไม่ต้องสนใจใคร
วงดนตรีสดเล่นเพลงมันส์แถมยังเสียงเพราะจับใจ น้ำขิงยืนโยกหัวและค
