ตอนที่2
974 คำ
ปัง!!
“ยะ ยะ อย่าทำผมเลยครับ”
น้ำเสียงสั่นเครือพร้อมกับร่างกายที่เปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ คนทำผิดพลาดครั้งยิ่งใหญ่ยกมือพนมไหว้อยู่ตรงอกในท่าคุกเข่าตรงหน้าคนที่ตนเรียกว่าเจ้านาย ดวงตาหวาดกลัวความตายกำลังขอร้องอ้อนวอน
ทว่าใช้ไม่ได้ผลกับ จอมทัพ สมุทรเตโช บุคคลที่ใครต่างก็รู้ว่าไร้ความปราณี เขาคือผู้สืบทอดกิจการของตระกูลสมุทรเตโชเป็นรุ่นที่สาม ตระกูลชื่อดังที่ทำธุรกิจมากมาย และเป็นตระกูลยิ่งใหญ่ที่อยู่เหนือกฎหมายเพราะธุรกิจสีขาวที่บังหน้าแท้จริงมืดมัวเต็มไปด้วยมลทิน พวกเขาเปิดบริษัทผลิตส่งออกไม้แปรรูปไว้เบื้องหน้า แต่เบื้องหลังนั้นทั้งค้าไม้เถื่อนและรับซื้ออาวุธเถื่อนจากคู่ค้าหลายประเทศ ไม่เพียงแค่นั้น ผับบาร์หรือคาสิโนอีกหลายแห่งอยู่ภายใต้เครือสมุทรเตโช และแน่นอนว่าตระกูลนี้ร่ำรวยด้วยเม็ดเงินมหาศาล นั่นจึงเป็นสาเหตุที่ทำให้ผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ในประเทศนี้หอมกลิ่นเงินมากกว่ากลิ่นความถูกต้อง สมุทรเตโชยิ่งใหญ่มานานหลายรุ่นหลายสมัย ยากที่จะกวาดล้างได้แม้ใครๆ ต่างก็รู้ว่าพวกเขาทำอะไรอยู่ ในวงการสีดำจึงเรียกคนเหล่านี้ว่ามาเฟีย เพราะมาเฟียไม่ได้เป็นอาชีพ ทว่าเป็นพฤติกรรมของกลุ่มคนที่อยู่นอกกฎหมายและไม่เกรงกลัวความผิดใดๆ เลยต่างหาก
จอมทัพรับตำแหน่งต่อจากพ่อของเขาที่เริ่มอายุมากและสุขภาพไม่แข็งแรงเหมือนแต่ก่อน ชายหนุ่มทำหน้าที่ตรงนี้ได้ดี เขาโหดร้ายและ เด็ดขาด น้อยครั้งที่จะให้อภัยคนที่ทำผิดพลาดหากเหตุผลมีไม่มากพอ จอมทัพไม่เคยปล่อยคนเหล่านั้นเอาไว้ให้รกหูรกตา เพราะการที่จะมายืนอยู่ตรงนี้นั้น ถ้าไม่แข็งแกร่งพอก็จะปกครองคนมากมายให้อยู่ในโอวาทไม่ได้ ที่เขาเป็นคนแบบนี้ก็เพราะถูกเลี้ยงมาด้วยคุณปู่ซะส่วนใหญ่...จอมทัพจำได้ว่าคุณปู่ไม่เคยปราณีใครหน้าไหนทั้งนั้น คุณปู่ของเขาสอนเอาไว้เสมอว่ากว่าจะมีสมุทรเตโชได้มันไม่ง่าย ห้ามอ่อนแอ ห้ามอ่อนไหว และห้ามให้ใครอยู่เหนือกว่าตนเองเด็ดขาด จอมทัพถูกเลี้ยงมาด้วยปู่ตั้งแต่เด็กและถูกสั่งสอนมาให้เป็นคนแข็งกระด้างกับทุกสิ่ง จนกระทั่งที่จอมทัพอายุสิบหกปี คุณปู่ก็จากไป เขาถูกส่งไปเรียนต่อที่อังกฤษทันทีหลังจากนั้น และก็เป็นชัชวาลพ่อของเขาที่ขึ้นรับตำแหน่งต่อจากคุณปู่ ชัชวาลยังมีบ้างที่อ่อนไหวและไม่เด็ดขาดมากพอจนบางครั้งจอมทัพยังขัดใจ แต่พ่อของเขาก็ปกครองสมุทรเตโชตามแบบฉบับของตัวเองได้ดี
แต่ตอนนี้ เวลานี้ เป็นหน้าที่ของจอมทัพ เขาก็จะปกครองมันในแบบของตัวเองเช่นกัน
เพราะแบบนั้นจึงทำให้ จอมทัพ สมุทรเตโช ไร้ซึ่งหัวใจอย่างที่ใครๆ ต่างก็พูดกัน เขาเหมือนหุ่นยนต์นักรบที่เคลื่อนไหวได้ ร่างกายกำยำเพราะชอบออกกำลังกายเป็นชีวิตจิตใจ ส่วนสูงหนึ่งร้อยแปดสิบหกเซนติเมตร ไหล่กว้างและแข็งแกร่ง ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตรในภาพวาด โดยเฉพาะดวงตาที่เป็นเอกลักษณ์ มันเรียวคมและสีดำสนิทยากจะหยั่ง และเมื่อไรที่ตวัดมองใครสักคน มันเต็มไปด้วยรังสีอำมหิตน่าสะพรึง คล้ายกับจะฆ่าให้ตายด้วยสายตา
จอมทัพจ้องมองคนที่คุกเข่าตรงหน้าซึ่งทำงานผิดพลาดทั้งที่เขานั้นไว้ใจและมอบหมายหน้าที่สำคัญให้แล้ว ไม่ควรมีคำว่าพลาดเลยด้วยซ้ำ ฝ่ามือหนาที่ถือปืนสั้นสีดำขลับหลังจากเหนี่ยวไกไปแล้วหนึ่งครั้งเฉียดไหล่ของมันไป เขาตั้งใจยิงเพื่อขู่ เพราะยังมีเรื่องสำคัญบางเรื่องที่ต้องถามอีกฝ่ายอยู่
“พ่อกูรู้เรื่องนี้รึยัง?”
สุ้มเสียงทุ้มกดต่ำ...เป็นน้ำเสียงทรงพลังที่ใครต่างก็เกรงกลัว คนที่นั่งคุกเข่าตัวสั่นส่ายหน้าพรึบ
“ยะ ยังครับ! นายท่านชัชวาลยังไม่รู้เรื่องนี้ครับ”
จอมทัพมองคนที่นั่งบนพื้นด้วยสายตาเรียบนิ่ง ทว่าเป็นนัยน์ตาที่คมกริบที่เต็มไปด้วยไอสังหาร ลูกน้องที่สวมสูทชุดดำรอบข้างต่างก็ยืนก้มหน้ากุมมืออยู่ตรงเป้าไม่มีใครกล้าแม้แต่จะเงยหน้ามองสถานการณ์นี้ ยกเว้นแต่ เมธัส มือขวาคนสนิทของจอมทัพก้าวมากระซิบบางอย่างจนจอมทัพหรี่สายตาลง เขากดแววตาเยี่ยงปีศาจจดจ้องคนที่คุกเข่าตรงหน้าอีกครั้ง
เพราะเมธัสช่วยยืนยันว่าอีกฝ่ายยังมีประโยชน์อยู่
“กูให้โอกาสมึง”
น้ำเสียงทรงอำนาจเอ่ยขึ้น คนบนพื้นยกมือไหว้ท่วมหัวอย่างดีใจ
“ครับ ผมจะรีบแก้ไขก่อนที่นายท่านชัชวาลจะกลับจากต่างประเทศแน่นอนครับ!!”
“...”
จอมทัพไม่พูดอะไรต่อจากนั้น เป็นเมธัสที่ส่งสัญญาณบอกให้คนที่เอาแต่ยกมือไหว้ไสหัวไปจากตรงนี้ คนที่เกือบเอาชีวิตไม่รอดรีบกุลีกุจรออกจากห้องทำงานของจอมทัพทันที และลูกน้องอีกเกือบสิบคนที่ถูกเรียกเข้ามาในวันนี้ก็ต่างรีบก้มหน้าตัวแข็ง เมื่อสายตาแข็งกร้าวของเจ้านายกำลังไล่มองทีละคน
“กูไม่ใจดีแบบนี้บ่อยๆ”
“...”
“ไปจัดการทุกอย่างซะ...”
♡♡♡
ตอนที่ 2 มาเสริฟแล้วค่าา เปิดตัวตัวร้าย เอ้ย พระเอก ใช่มุ้ยนะ เริ่มต้นก็ดุดันไม่เกรงใจใครแล้ววว กรี้ดดด น้องน้ำขิงของเราจะมาอยู่กับอิตานี่งั้นรึ สู้ๆน้านุ้งขิง ?
ฝากกดไล่ กดแชร์ กดปักตาไคร้ให้ฮันนี่ด้วยนะคะ 555555 ใครชอบก็รอติดตามกันได้เลย อัพทุกวันคั้บ!
- ผู้เขียน
