เสน่ห์ร้ายคุณหมอฟันคาสโนว่า

พร้อมที่จะจ่าย

ไลอ้อนผับ

เสียงเพลงที่ดังกระหึ่มบ่งบอกถึงมนต์ขลังของสถานที่อโคจรแห่งนี้ทำให้นักเที่ยวยามราตรีที่มาเที่ยวติดใจจนต้องกลับมาซ้ำอีก แน่นอนว่าคนที่มาเป็นประจำอย่าง จิณณ์ ภคพลไพศาล ทันแพทย์หนุ่มที่ในเวลางานเขาดูสุขมต่างจากตอนนี้สิ้นเชิง ไม่มีใครรู้ว่าเขาคือใคร อาชีพที่แท้จริงคืออะไร สิ่งที่ทุกคนรู้ก็คือเขาคือเสือผู้หญิง ที่จะต้องหิ้วผู้หญิงกลับไปด้วยทุกคืนที่เขามา

แล้วด้วยรูปร่างหน้าตาของเขา ทำให้เขาไม่เคยผิดหวังกับเรื่องนี้เลย วันนี้สายตาที่คมดุจเหยี่ยวของเขากำลังมองไปที่หญิงสาวสวยที่เขาเพิ่งจะเห็นเธอมาที่นี่เป็นครั้งแรก ใบหน้าเรียวรีรูปไข่ แต่ทว่านัยน์ตากลับเศร้าอย่างที่เขาเห็นได้ชัด ชายหนุ่มไม่แน่ใจว่าเหตุใดผู้หญิงคนนี้ถึงนั่งดื่มอยู่คนเดียวเป็นชั่วโมงแล้ว

เรือนร่างที่มันสมส่วน เล็กในส่วนที่ควรเล็ก แล้วก็ใหญ่ในส่วนที่ใหญ่ ทำให้เขาไม่อาจละสายตาได้เลย เป้าหมายของคืนนี้ มันคงไม่พ้นเธอแน่ๆ เขานั่งมองเธออยู่อย่างนั้น จนเขามั่นใจแล้วว่าจะไม่มีใครเข้ามาหาเธอ ร่างสูงก็สาวเท้าเข้าไป ก่อนที่จะนั่งลงตรงหน้าหญิงสาวนิรนามที่เพิ่งพบเจอ

“ขอนั่งด้วยคนสิครับ” จิณณ์เอ่ยเสียงทุ้ม พร้อมทั้งใช้สายตามองไปที่ใบหน้างามของหญิงสาวอย่างเพ่งพินิจ เธอสวยจริงๆ นั่นแหล่ะ คิ้วโค้งรับกับใบหน้างาม จมูกงอนรั้นนิดๆ รับกับเรียวปากเล็กที่มันได้รูปพอดี แล้วดวงตากลมโตที่จ้องมองมาที่เขา มันก็มีประกายเศร้าอย่างที่เขาเห็นมาตั้งแต่ไกลนั่นแหล่ะ แต่ตอนนี้แววตาเศร้าที่ว่า มันกำลังมองเขาอย่างค้นหาและไม่ค่อยชอบใจเท่าใดนัก

“อยากนั่งก็นั่งสิ” เฌอวี ตั้งตรงมั่น นักศึกษาสาวชั้นปีสุดท้ายที่กำลังเครียดกับอนาคตของตนเอง เพราะเธอต้องแต่งงานกับเขาชายแก่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับบิดาของเธอ แล้วคุณฌาณ ตั้งตรงมั่น บิดาของเธอท่านก็หลงแม่เลี้ยงอย่างคุณดอกฟ้า พยุงใจ เหลือเกิน หลงจนยอมทำทุกอย่าง แม้กระทั่งขายเธอให้กับชายแก่คราวพ่อ เพื่อให้ได้เงินมาให้แม่เลี้ยงของเธอไปถลุงเล่นในบ่อนการพนัน

เธอพยายามอดทนมาตลอด แต่ครั้งนี้มันเกินกว่าที่หญิงสาวจะอดทนได้แล้ว เพราะมันคือทั้งชีวิตของเธอเลย แต่เรื่องเดียวที่เฌอวียังตัดสินใจทิ้งไปไม่ได้ นั่นก็คือเรื่องการเรียน เพราะถ้าเธอไร้ที่ซุกหัวนอน มันก็เป็นเรื่องลำบากที่จะต้องหาเงินมาจัดการเรื่องนี้ ลำพังเงินที่จะใช้เดินทางไปเรียนในแต่ละวันก็ว่ายากแล้ว ยังจะต้องหาเงินค่าเช่าห้องอีก มันเป็นเรื่องยากมากสำหรับนักศึกษาชั้นปีสุดท้ายอย่างเธอ

“ทำไมมาเที่ยวคนเดียวล่ะ” จิณณ์หันมาสนใจหญิงสาว พร้อมทั้งกวักมือเรียกบริกรเข้ามาหาตนเอง เพื่อสั่งเครื่องดื่มมานั่งดื่มกับเธอ