ทำไมเขาช่างเป็นคนดีเสียจริง ถ้าเขาจะไม่อ่อนโยนพูดจาไพเราะ เธอคงรู้สึกว่าการแกล้งเขาจะสนุกยิ่งกว่านี้ รวมถึงไม่รู้สึกผิดด้วย เนื่องจากพื้นฐานแล้วเด็กสาวไม่ใช่คนเลวร้ายอย่างที่แสดงออก
“น้องบัวเป็นอะไรคนดี”
เขาถามด้วยความห่วงใยเมื่อทันได้เห็นแววตาไหววูบของน้องสาวร่วมบ้าน พลอยชมพูรู้สึกชอบเหลือเกินกับคำขานเรียกเธอว่าคะขา มันฟังดูน่ารักและอ่อนโยน
แต่ไม่... เธอจะไม่หวั่นไหวเด็ดขาด เด็กสาวสลัดความคิดอ่อนไหวนั้น บอกตัวเองว่าสิ่งที่เขาทำมันไร้สาระสิ้นดี เธอจะไม่มีวันใจอ่อนเด็ดขาด
“บัวช่วยรดน้ำต้นไม้แล้ว ไปเที่ยวลำธารกับบัวได้หรือยัง”
พลอยชมพูพูดโดยไม่ยอมมองหน้า กลัวเขาเห็นว่าเธอกำลังใจอ่อน
หัสดินเผยยิ้มอ่อนโยนออกมา
“ได้สิคะ แต่พี่ว่าเราสองคนไปเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนดีกว่า เปียกหมดแล้ว”
เขาเสนอ พลอยชมพูเดินเข้าบ้านโดยไม่พูดอะไร โดยมีหัสดินเดินตามไม่ห่าง
ทั้งสองเปลี่ยนชุดเรียบร้อยก็ไปยังลำ
