“นอนอยู่แบบนี้ไม่ได้เหรอคะ”
สาวน้อยแกล้งถามแต่สัมผัสได้ถึงแรงหายใจของคนข้างกายที่ไม่ปกตินัก เขาซุกใบหน้าสูดกลิ่นหอมของเนื้อนางพยายามระงับอารมณ์เต็มกำลัง
“ไม่ดีแน่ค่ะ สวมเสื้อผ้าเถอะคนดี”
เขาผละห่าง รีบจัดการสวมเสื้อผ้าให้ตัวเองและหญิงสาวอย่างรวดเร็ว พลอยชมพูมองตาปริบๆ ไม่ขัดขืนแต่อย่างใด
“พี่ดินนอนกอดน้องบัวก่อนได้ไหมคะ ช่วยกล่อมน้องบัวให้หลับในอ้อมแขนของพี่ดิน”
เสียงหวานที่อ้อนเบาๆ ทำให้ หัสดินขึ้นนอนเคียงข้างบนเตียง ตบก้นน้อยเบาๆ เพื่อกล่อมให้เธอหลับ จึงโดนหยิกแก้มไปหนึ่งที
“ไม่ใช่เด็กเสียหน่อย ตบก้นน้องบัวทำไม”
พลอยชมพูค้อนให้ พวงแก้มเนียนแดงเรื่อ เมื่อคนตัวโตทำท่าทางว่าเธอเป็นเด็กเสียแบบนั้น
“อ้าว... คนดีบอกให้พี่กล่อมนอนนี่คะ ตบก้นแบบนี้สิดี จะได้หลับสบายๆ เห็นไหมเด็กๆ หลับปุ๋ยเลย” เขาเย้าด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
“พี่ดิน ไม่พูดด้วยแล้ว”
สาวน้อยหน้าแดงเมื่อยังโดนกล่อมโดยการตบก
