เนื่องจากพื้นที่อุดมสมบูรณ์ คนส่วนใหญ่จึงทั้งเลี้ยงสัตว์ ปลูกพืชผักสวนครัวปลอดสารพิษ เหลือจากกินในครัวเรือนก็ขาย ทำให้แต่ละครอบครัวมีเงินออม แต่มีหลายครอบครัวที่ยึดอาชีพกรีดยางเพียงอย่างเดียว และต้องหาซื้อปัจจัยที่มีความจำเป็นต่อชีวิตดังกล่าวมาบริโภคอยู่ทุกวัน
“ทำนาปีหรือนาปรังครับนี่”
หัสดินเอ่ยถาม เพราะถ้าเป็นทางภาคอื่นส่วนใหญ่จะทำนาปรัง แต่เขาไม่แน่ใจว่าบิดาเลี้ยงปลูกข้าวปีละกี่ครั้ง
“นาปีน่ะดิน ปีนึงหนนึงก็มีกินตลอดปีแล้ว นอกจากที่นาแล้วลุงยังปลูกข้าวบนเทือกเขาอีก อันนั้นได้ผลผลิตดีไม่ต่างกัน ปลูกหมุนเวียนกับพืชพวกตระกูลถั่วและพวกข้าวโพด เผือก มัน พวกนั้นพอเก็บเกี่ยวก็ไถกลบเป็นปุ๋ยทำให้ดินไม่เสื่อม ที่สำคัญไม่เลอะโคลนเหมือนในนาแบบนี้”
หัสดินพยักหน้ารับรู้ตามคำอธิบายนั้น
“นายดินลองดำนาดูสิ แต่แบบนายคงทำไม่เป็น”
คนชวนสบประมาทคนถูกชวนเสียตั้งแต่ยังไม่ได้เริ่มทำ หัสดินนิ่งเฉยไม่พ
