แต่การที่กณวรรธไม่ไปยุ่งวุ่นวายหรือไปให้ศศิกานต์พบเจอก็เป็นการดี เด็กสาวจะได้ตั้งใจเรียนให้จบ ไม่วอกแวกเรื่องรักๆ ใคร่ๆ นั่นคือสิ่งที่บิดามารดาของหญิงสาวต้องการ แม้จะชอบพอหมอหนุ่มเพียงใดก็รักบุตรสาวมากกว่าอยู่ดี
“ตั้งหลายปีนะป้า ผมก็คิดถึงสิครับ ป่านนี้ไม่รู้เป็นยังไงบ้าง”
คนขี้หวงพูดเสียงอ่อมแอ้ม
“คิดถึงก็ไปหาสิ แค่ไปหาไม่มีอะไรเสียหายหรอก”
พาอมยิ้ม เนื่องจากสมานได้กล่าวอนุญาตกับนางเอาไว้แล้ว
“ลุงหมานกับป้าโสไม่ว่าหรอกรึ ผมกลัวจะโดนดุเอาอีก”
“ริจะรักสาว ตื้อเท่านั้นที่ครองโลกเข้าใจไหม เราเข้าตามตรอกออกตามประตูให้ผู้ใหญ่เห็นก็สิ้นเรื่อง ไปเถอะ... ป่านนี้ยัยศิคงกลับมาถึงบ้านแล้ว”
สิ้นคำพูดของผู้เป็นป้า ชายหนุ่มรีบออกจากบ้านโดยทันที ใจเขาไปก่อนเท้าเสียอีก ไม่นานร่างสูงก็มาหยุดอยู่หน้าบ้านหลังขนาดกะทัดรัดที่เขามานับครั้งไม่ถ้วน
ในบ้านเงียบเชียบไม่เห็นมีวี่แววของใครๆ เลยแม้แต่คนเดี
