นึกถึงคำพูดหนักแน่นของหัสดินเมื่อสองวันก่อน ต้องผ่อนลมหายใจหนักๆ ออกมา ไม่ใช่เพราะหนักใจ แต่เพราะกำลังทำใจในฐานะพ่อคนหนึ่งต่างหาก
ผมรักน้องบัวด้วยใจจริงครับคุณลุง ผมไม่ได้ต้องการทรัพย์สมบัติใดๆ ของวิภูมินทร์ เท่าที่คุณลุงกรุณาผมกับคุณแม่ก็เป็นพระคุณมากแล้ว ผมจะช่วยดูแลและพัฒนาที่นี่ให้ดีที่สุด รอคอยให้เจ้าของที่แท้จริงกลับมาครอบครอง และน้องบัวคือเจ้าของที่แท้จริง
... นั่นสินะ ที่หัสดินทำมาตลอดหลายปี โดยไม่ปริปากบ่น เพราะใครกันล่ะ?
ความจริงลูกเลี้ยงไม่ใช่คนจนสิ้นไร้ไม้ตอกแต่อย่างใด เพราะทรัพย์สมบัติถูกโกงไป ทำให้พรพิมลกับหัสดินเหลือแต่ตัว เขาไม่เคยคิดดูถูกคนที่ฐานะ แต่จิตใจต่างหาก ความดีต่างหากที่เอาชนะทุกอย่าง โดยเฉพาะเอาชนะใจคน
พลอยชมพูมองร่างสูงที่กำลังนั่งทานอาหารอยู่ใต้ต้นขนุนที่มีผลดกข้างลำธารอย่างกรุ่นโกรธ แม้รอบกายจะงดงามน่ามองเพราะด้านหลังเป็นบ้านไม้หลังงดงามขนาดใหญ่ แต่ในหัวใจ
