... นี่คือความจริงที่โหดร้ายนัก แต่ไม่ถึงกับไม่มีใครคบหรอก เพราะสาวๆ หลายคนในห้องปลื้มพี่กันต์ของเธอจะตายไป แต่ทำไมเธอกลับไม่ปลื้มเขาเลย พูดแล้วมันเศร้า
“เจ็บสิดี แก่แดดนักน่ะ พี่ติดตามเราตลอด แล้วเราไปจูบกับผู้ชายตอนไหน”
กณวรรธโพล่งถามออกไป ศศิกานต์ทำหน้าเหวอ เมื่อได้ยินคำพูดนั้น
“พี่หมายถึง... ไปรับไปส่งตลอดไง”
เขารีบแก้ตัวเมื่อเผลอพูดความลับสำคัญออกไป
“ก็ตอนอยู่โรงเรียนในห้องน้ำ”
ศศิกานต์โกหกไปเรื่อย ไม่ยอมมองหน้ากณวรรธ เขายิ่งกัดฟันกรอดๆ รู้ดีว่าเวลาหญิงสาวโกหกหรือทำความผิดมักหลบหน้า และอาการแบบนี้เขาคิดว่าเธอแอบทำความผิด
“ได้ยังไงยัยลูกหมู บังอาจไปจูบกับคนอื่นได้ยังไง”
กณวรรธหน้าแดงก่ำ อยากปล้ำยัยหมูน้อยนัก หนอย... ชีช้ำกะหล่ำปลี ยัยลูกหมูเสียจูบไปแล้ว ให้กับคนอื่นที่ไม่ใช่เขา
ไม่นะ... มันเป็นความจริงที่โหดร้ายเอามากๆ หมอหนุ่มตะโกนก้องในใจด้วยความหงุดหงิด
“ก็ทำไปแล้ว”
