พรพิมลลูบศีรษะเด็กสาวเบาๆ พากันเดินไปนั่งยังเตียงกว้าง คุยกันเหมือนมีเรื่องมากมายที่อยากสนทนา
พลอยชมพูถามเรื่องหัสดินด้วยความสนใจ พรพิมลยิ้มบางๆ เล่าเรื่องลูกชายที่ตอนนี้กลายเป็นยอดดวงใจของสาวน้อยตรงหน้าให้ฟังไม่ปิดบัง
พลอยชมพูเป็นคนช่างคุย ร่าเริงสดใสสมวัย นางเคยนึกอยากมีบุตรสาวอีกคน บิดาของหัสดินเสียชีวิตเสียก่อน แต่ตอนนี้เธอได้บุตรสาวอีกคนสมใจแล้วจริงๆ
“อ้าวดิน มาแล้วเหรอ”
ทรงศักดิ์ที่นั่งรอลูกเลี้ยงอยู่ในห้องทำงานเอ่ยทักขึ้นเมื่อร่างสูงของหัสดินเดินเข้ามาอย่างนอบน้อม
“ครับคุณลุง” หัสดินนั่งตรงข้ามบิดาเลี้ยงเมื่อท่านผายมือให้
“ลุงมีเรื่องจะคุยกับดินหน่อย เรื่องยัยบัวน่ะ”
เสียงเรียบติดจะปรานีเขาทำให้ชายหนุ่มรู้ดีว่าท่านต้องการพูดเรื่องสำคัญ เพราะอยู่กันมาหลายปี รู้ใจกันพอสมควร แค่มองตาก็เข้าใจความต้องการของผู้มีพระคุณที่อุปการะเขากับมารดาเอาไว้ และให้เกียรติยกย่องเสมอไม่เคยเสื่
