ริชาร์ดสะดุ้งตื่นขึ้นมาในตอนสายของวันถัดมา พร้อมกับอาการปวดหัวอย่างรุนแรง มือหนายกขึ้นกุมศีรษะเอาไว้ เบ้หน้าด้วยความทรมาน จำได้ว่าเมื่อคืนเขาดื่มเหล้าหนักมาก เพราะรับไม่ได้กับคำโกหกของลีลาวดี
แล้วตอนนี้... เขาอยู่ที่ไหนเนี่ย?
หนุ่มหล่อเจ้าของซิกแพคสวยจัดผุดลุกขึ้นนั่ง พลางกวาดสายตาไปรอบๆ ห้อง ก่อนจะนิ่วหน้าด้วยความรู้สึกแปลกใจ
“นี่ห้องของแอนนานี่”
“ใช่ค่ะ ห้องของแอนนาเอง”
เสียงของหญิงเจ้าของห้องดังขึ้น พร้อมๆ กับกาแฟดำร้อนๆ ในมือ หล่อนเดินมาหยุดตรงหน้าของชายหนุ่ม พลางยื่นถ้วยกาแฟดำให้
“ดื่มซะหน่อยสิคะ คุณแฮงค์มากเมื่อคืน”
ริชาร์ดรับถ้วยกาแฟขึ้นมาจิบสองสามอึกก็ส่งคืน พลางเลิกคิ้วไม่คลายความสงสัย
“แล้วผมมาอยู่ห้องคุณได้ยังไงกันแอนนา”
คนถูกถามยิ้มใส่จริต พลางทรุดลงนั่งบนเตียงข้างกายของริชาร์ด มือเล็กสอดเข้าไปใต้ผ้าห่มกอบกุมท่อนกายใหญ่ยาวเอาไว้และรูดขึ้นลงอย่างต้องการปลุกอารมณ์ แต่ชาย
