หล่อนถอยหลังกรูด ยังไงก็ต้องหนีเขาให้ได้
“ปล่อย... ปล่อยฉันไปเถอะ เราจบกันแล้ว”
เขาก้าวเดินเข้ามาหา ต้อนหล่อนเสียจนไม่มีทางหนี แผ่นหลังแนบชิดกับประตูลิฟต์ โดยที่ด้านหน้ามีร่างใหญ่โตของเขาคุกคามเข้ามาหา
“ใครจบ? คุณต่างหากที่ขี้โกงผม หนูเล็ก กลับไปกับผมซะดีๆ อย่าให้ผมต้องทำอะไรรุนแรงกับคุณเลย ผมไม่ชอบทำร้ายผู้หญิง”
หญิงสาวมองคนตัวโตหน้าตาตื่น พยายามมองหาคนช่วยแต่ก็หาไม่พบ
“ไม่มีใครช่วยคุณได้หรอก”
“ฉันจะร้องเรียกยาม”
ชายหนุ่มหัวเราะไม่สะทกสะท้านกับคำพูดสั่นๆ ของหล่อนเลย
“ยามอยู่แต่ภายนอกอาคารเท่านั้น ไม่มีสิทธิ์เข้ามาข้างใน และอย่าลืมสิหนูเล็ก ที่นี่บริษัทของผม ไม่มีใครใหญ่กว่าผมอีกแล้ว”
“คนบ้าอำนาจ ถอยออกไปนะ ฉันจะกลับ”
“ผมสู้อุตส่าห์ตามหาคุณทั่วทั้งมะละกา ไม่น่าเชื่อว่าคุณจะมาอยู่ใกล้แค่ปลายจมูกของผมแบบนี้”
“คุณตามหาฉัน...?”
หล่อนเบิกตากว้างมองคนพูดอย่างไม่อยากเชื่อ เขาจะตามหาหล
