มหกรรมแห่งความมั่ว
ตอน โดนรุมโทรม (5P)
"อย่าทำเป็นเศร้าน่ะ มานี่มาเดี๋ยวอมให้" น้ำฟ้าเอ่ยแล้วดึงแขนนนท์ขึ้นยืน
"ไม่เป็นไรไม่ต้อง เธอกลับบ้านก่อนเถอะ ฉันอยากอยู่คนเดียวซักพักนึง" นนท์เอ่ย
"อ้าว ก็บอกว่าจะให้เอาไง ทำเป็นห่วงลูกเมียไปได้" น้ำฟ้า
"มันไม่ใช้อย่างนั้น คือฉันต้องปลงน่ะ ว่าจะไปเดินจงกรมสักพักให้ใจสงบ"
"กลับก่อนเถอะนะ เดี๋ยวคืนนี้ชั้นแวะไปหาที่บ้านเธอ" นนท์
"อืม เอางั้นก็ได้" น้ำฟ้าเอ่ยแล้วลอยทะลุผนังหายไป
นนท์กระโดดขึ้น พอร่วงลงตัวเค้าก็ทะลุพื้นห้องชั้นสาม ผ่านลงไปชั้นสอง หนึ่ง และห้องใต้ดิน
โอ้โหเฮี่ย!
"บานหมดเลยทั้งแม่ทั้งลูก" หนุ่มนนท์เอ่ยขณะก้มมองร่องแดงแจ๋ของเมียและลูกสาวที่นอนแผ่หราบนพื้น
รอบๆมีหนุ่มๆห้าคนนอนล้อม เนื้อตัวสองสาวมีแต่คราบน้ำคาวขาวเขรอะเลอะติด บ้างติดที่เต้านมเมีย บ้างเลอะริมฝีปากสีชมพูลูกสาว
รูของอัญกับเอมมีแต่น้ำขาวข้นไหลซึมออกมาไม่หยุด เนินหน่า
