หลายเดือนมานี้ถึงแม้ว่าเธอจะได้เจอเวธัสเกือบทุกวันหลังเลิกงานและเวลางานบางครั้ง แต่ไม่เคยเผชิญหน้ากันแบบนี้ เขาไม่เคยมาหาเธอ ไม่มีใครรู้เรื่องที่เธอเป็นเด็กของเขา
อาจมีคนรู้แต่เขาแค่ไม่พูดให้เธอได้ยินอริสราก็ไม่แน่ใจ
เพราะมันก็มีบ้างที่เธอไปไหนมาไหนกับเวธัสแต่มันก็เป็นเวลาหลังเลิกงานที่คนกลับบ้านกลับห้องไปพักผ่อนกันหมดแล้ว
“เวลางานหลับได้ด้วยเหรอ”
สวิตตาก้มหน้าก้มตาเหมือนกำลังงหาเหรียญ ทว่า อริสรากลับทำสีหน้าเรียบเฉย แต่เธอไม่คิดจะเถียงเขาอยู่แล้ว เพราะว่าตอนนี้กำลังอยู่ต่อหน้าคนอื่นในที่ทำงาน
“มีอะไรกับหนูหรือเปล่าคะ”
อริสราพูดจบประโยคแล้วกลับรู้สึกว่ารูปประโยคนั้นมันแปลกๆ พอรู้ตัวว่าพูดอะไรออกไปถึงต้องแกล้งกระแอมเบาๆ แล้วถามเขาอีกรอบ
“มีอะไรให้พวกเราทำหรือเปล่า”
“เปล่า” เวธัสขยับมุมปากยิ้มข้างหนึ่งเมื่อเห็นคนทำตัวไม่ถูก
จริงอยู่ว่าเขาไม่เคยมาหาอริสราให้ใครต้องพูดถึง แต่เขาก็เห็น
