ตอนที่ 14
เคราะห์ซ้ำ กรรมซัด
ทันทีที่อริสราจะก้าวเท้าออกจากกระท่อมท้ายไร่ซึ่งเป็นที่พักของคนงานในช่วงกลางวัน มีไว้สำหรับหลบแดดและฝน ตอนนี้กลายเป็นเธอที่ต้องหลบอยู่ตรงนี้คนเดียว ฝนกระหน่ำลงมาราวกับท้องฟ้าจะถล่มลงสู่พื้นดิน
อริสรามองบรรยากาศรอบๆ ที่แห่งนี้แล้วรู้สึกใจหาย ท้องฟ้ามืดลงทุกที ครั้นจะขี่มอเตอร์ไซค์ออกไปก็คงไม่ปลอดภัย ถนนของไร่เป็นดินลูกรังบางช่วงเป็นดินเหนียว มีหวังได้ล้มตั้งแต่บิดคันเร่งออกตัว
ครืน!!
“จะมืดแล้วนะ คุณเอยยังไม่ออกจากไร่เลย”
“มึงจะให้ออกมายังไง ดูฝนตกฟ้าร้อง”
ลูกน้องหนุ่มสองคนสนทนากันอยู่หน้าบ้าน ส่วนเจ้าของบ้านนั่งหน้าขรึมอยู่ด้านใน อริสราทำให้เขาโมโหก็จริง ทว่า ตอนนี้เขากลับร้อนใจที่ปล่อยให้แม่คนอวดดีคนนั้นไว้คนเดียว
“นาย ให้ผมไปรับคุณเอยไหม สงสัยอยู่ที่นั่นคนเดียว” จินณภพอาสา
“มึงอย่าเสือก อวดเก่งจะตายไปเดี๋ยวก็ออกมา”
อริสราอวดเก่งแต่เจ้านายของเขาปากเก
