25
"ชักช้า! มึงรีบๆเอาเมียมึงออกจากนาเดียร์ กูจะกลับไปจัดการยัยนี่!"ไอ้เติ้ลที่นั่งอยู่มุมหนึ่งของห้องพูดเสียงเหี้ยม
"ขอบใจพวกมึงมาก"ผมพยักหน้าแล้วเดินไปรับช่วงต่อจากนาเดียร์
"เอ่อ งั้นกูกลับก่อน"ไอ้เติ้ลพยักหน้าให้ เดินมาดึงแขนนาเดียร์ออกจากห้อง
"อาวเหล้า อีก!"คนเมาคว้ามือไปหยิบแก้วเหล้า แต่ผมแย่งออก
"ไม่เอา เมาแล้ว"ผมบอกแล้วอุ้มคนเมาแนบอกเดินเข้าห้องนอน
"กริชหรอ! อายคนใจร้าย ฮืออ ฮึกๆๆ ฮืออ ไม่ร๊ากกก"เธอสะลึมสะลือชี้หน้าผม ร้องไห้
"รัก"ผมบอกพร้อมกับวางร่างบางลงบนเตียง
"มายร๊ากก ฮือออ กริชม่ายร๊ากก"เธอยังพร่ำบอกว่าผมไม่รัก ละเมอร้องไห้ตาปิดสนิทไปแล้ว
"รักสิ กริชรักรินนะ ไม่ร้องแล้วนะคนดี"ผมเช็ดน้ำตาออกจากใบหน้าหวาน แต่มันกลับไหลออกจากตาผมซะงั้น ผมมองร่างบางบนเตียงอย่างเจ็บปวดในการกระทำตัวเอง เพราะผม! เพราะผมคนเดียว!
ผมลุกขึ้นเดินไปเอากะละมังใบเล็กกับผ้าขนหนูผืนเล็กมาเช็ดตัวให้คน
