1.ตอนเด็กจากเรื่องมาเฟียโหดหลงรักเมียเด็ก
1472 คำ
แนะนำตัวละคร
กริช ลูกแม่นลินกับพ่อทอม ชายหนุ่มผู้เย็นชา พูดน้อยต่อยหนัก อยากพูดก็พูดไม่อยากพูดก็ปล่อยผ่าน เขาเป็นหนุ่มฮอตของมหาลัยก็เขามีดีกรีเป็นถึงลูกเจ้าของมหาลัยและบริษัทยักษ์ใหญ่ และด้วยหน้าตาที่หล่อเหลานั้น ยิ่งทำให้สาวน้อยใหญ่ต่างหลงใหล เรียนอยู่ปี3 คณะบริหารธุรกิจ
ชิริน ลูกแม่อองฟองกับพ่อฌอน หญิงสาวผู้ร่าเริงแจ่มใส เธอหลงรักพี่กริชตั้งแต่เด็กๆแล้ว และก็มีเหตุการณ์ที่ทำให้เธอกับพี่กริชต้องหมั้นกัน เธอชอบแอบกลับไทยมาหาพี่กริชบ่อยๆ แต่หลายปีที่ผ่านมานี้ไม่ได้มาหาเลย ก็พี่กริชเธอตีตัวออกห่างเหมือนไม่อยากเจอ มาก็ไม่รู้มาทำไมในเมื่อพี่กริชไม่สนใจ หรือเพราะฉันไม่สวย? หลายปีที่ผ่านมาฉันเลยดูแลตัวเองอย่างดี
"พี่กริชต้องเป็นของชิรินคนเดียวเท่านั้น"
1
ตอนเด็กจากเรื่องมาเฟียโหดหลงรักเมียเด็ก
"พี่กริชนั่งตรงนี้นะ เดี๋ยวชิรินตรวจหัวใจให้"เด็กหญิงเดินไปเรียกเด็กชายที่เล่นอยู่กับน้องชายให้มานั่งที่ม้านั่งตัวเล็ก เพื่อเล่นเป็นคุณหมอใจดีกับคนไข้สุดหล่อ
"ไม่เอา ไม่ได้เป็นหมอจริงๆซะหน่อย"เด็กชายบอกหน้ายุ่ง ไม่ชอบใจที่เด็กหญิงมาวุ่นวายกับตัวเองมากแต่ก็ยอมเดินตามมานั่งอยู่ดี เอ๊ะยังไง?
"ก็นี่ไงชิรินเล่นเป็นคุณหมอ พี่กริชเป็นคนไข้"เด็กหญิงอธิบายพลางหยิบเครื่องมือขึ้นมาใส่หูแล้วเอาไปทาบที่หน้าอกพี่กริชของเธอ
"คนไข้ไม่สบายนิดหน่อยนะคะ เดี๋ยวคุณหมอให้ยาไปทาน"เด็กหญิงพูดเป็นฉากๆตามจินตนาการเด็กๆของเธอ
"ยาอะไร ไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย"เด็กชายที่ไม่ค่อยสนใจอะไรนัก โต้กลับเด็กหญิงกวนๆมึนๆ
"ยานี่ไง จุ๊บ"เด็กหญิงพูดจบก็โน้มหน้าเข้าไปหอมแก้มพี่กริชของเธอทันที
"-▪-"หน้ากริช
"เฮ้ย! ลูกมึงหอมแก้มลูกกู ชิรินหอมแก้มลูกลุงแบบนั้นลูกลุงเสียหายนะครับ"พ่อทอมที่นั่งดูเด็กเห็นแบบนั้นก็ตกใจ โผบอกเพื่อน แล้วก็เอ่ยปากแซวเด็กน้อยอย่างอารมณ์ดี
"เชี่ยลูกกูสิเสียหายไอ้นี่"พ่อฌอนสวนกลับ เรื่องอะไรลูกมันจะเสียหาย ลูกผมเป็นผู้หญิงนะแต่ดันไปหอมแก้มผู้ชายแค่นั้นเอง ชิรินนะชิริน _ _
"แด๊ดดี้!"เด็กหญิงได้ยินเสียงคุณลุงแซวก็วิ่งหน้าแดงมาซุกเอวพ่อฌอน
"แด๊ด"เด็กชายเดินมาเรียกพ่อหน้านิ่ง แต่ข้างในใครจะรู้ว่าเด็กชายคิดอะไรอยู่
"โอ้ย โดนสาวหอมแก้มมันต้องดีใจสิวะไอ้ลูกชาย เดี๋ยวก็จับหมั้นเลยหนิ"พ่อทอมผู้เชียวชาญด้านผู้หญิงสอนลูก พูดทีเล่นทีจริง
"เอ่อ ลูกก็เสียหายจับหมั้นเลย หมั้นมั้ยชิริน"พ่อฌอนเห็นด้วยในเมื่อลูกสาวไปหอมแก้มผู้ชายแบบนั้นแล้ว หวงมันก็หวงมากแหละแต่ถ้าเป็นลูกชายเพื่อนคนนี้เขาคิดว่าเขาไว้ใจได้ รึเปล่าวะ?? ยกลูกสาวขึ้นนั่งตักแล้วถาม
"หมั้นคืออะไรหรอคะ"เด็กน้อยไม่เข้าใจ ถามอย่างสงสัย
"หมั้นคือจองไว้ก่อน โตขึ้นก็แต่งงานกันอยู่กินเหมือนแด๊ดดี้กับมามี้ไงคะ"พ่อฌอนอธิบายให้ลูกสาวฟังให้ได้เข้าใจ
"^^"ชิรินยิ้มพยักหน้าตกลง อย่างเขินอายมุดหน้าเข้าหาอกพ่อ
"555เอ้า ตกลงด้วยเว้ย!"แอนดริวที่นั่งดูสถานการณ์อยู่นานก็หัวเราะขึ้น
"เฮ้ยเอาจริง!"ผู้เป็นพ่อก็ตกใจถามอีกครั้ง ที่ลูกสาวตกลง ใจง่ายจังลูก
"ค่ะ"และคำตอบก็ได้แบบเดิม พยักหน้าตอบเสียเบาอย่างเขินอาย
"เฮ้ย มึงเอาจริงปะเนี่ย ถามลูกชายกูก่อนมั้ย มึงดูหน้า"ทอมมองหน้าเพื่อนไม่แน่ใจว่ามันพูดจริงมั้ย แล้วหันไปมองหน้าลูกชายที่เรียบนิ่งเหมือนเดิม ไอ้นี่มันได้ใครเก็บอารมณ์เก่งจริงๆ
"เออ กูรู้สึกว่าถ้าปล่อยไว้ผู้ชายจะไม่ปล่อยภัยจากลูกกู555"ฌอนพูดทีเล่นทีจริง ดูเหมือนลูกสาวเขาจะออกตัวแรงตั้งแต่เด็ก
"เอาก็เอา ว่าไงเราจะหมั้นกับน้องรึเปล่า"ทอมตกลงแล้วหันมาถามความสมัครใจจากลูกชาย
"...แล้วแต่แด๊ด"เด็กชายเงียบไปสักพักแล้วตอบพ่อ
"เอาหมั้นก็หมั้น แต่ถ้าโตขึ้นฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ชอบกันแล้ว ก็ถอนหมั้นแล้วกัน คนหนึ่งก็พูดเก่งคนหนึ่งก็ไม่พูด หวังว่าจะไปกันรอดนะลูกกูกับลูกมึงเนี่ย"ทอมมองหน้าลูกชายอ่านสายตานั้น ทำไมเขาจะไม่รู้ว่าลูกชายเขาชอบชิริน แต่ไม่ยอมพูดแค่นั้นแหละ
"งั้นก็ตกลงตามนี้ ชิรินไปบอกมามี้กับน้าลินนะว่าจะหมั้นกับพี่กริช"ฌอนมองหน้าทอมเหมือนให้คำสัญญากัน แล้วก้มลงบอกลูกสาวให้ไปบอกแม่
"ค่ะ แด๊ดดี้"เด็กหญิงยิ้มกว้างพยักหน้า ลงจากตักพ่อแล้ววิ่งเข้าไปในบ้าน
"ตามใจเด็กมัน เดี๋ยวโตขึ้นก็รู้เองแหละ"แอนดริวพูดขึ้นมองหน้าเพื่อนสองคนที่จะเป็นทองแผ่นเดียวกัน เรื่องเกิดจากหอมแก้มแล้วพ่อพูดเล่นๆ แต่ลูกดันคิดจริง ก็เลยตามเลยแบบนี้
"อ้าว ลูกกูไปไหนแล้ว"ทอมที่มองหน้าเพื่อนหันมาอีกทีลูกชายหายไปแล้ว
"เดินตามชิรินเข้าไปในบ้านนู้นแล้ว"แอนดริวบอกบุ้ยปากไปทางบ้าน
เฮ้อ ไอ้ลูกชายปากแข็งจริง แล้วนิสัยเย็นชาๆนั้นไปได้จากใครมา เหมือนชิรินเป็นลูกผม แล้วเจ้ากริชเป็นลูกไอ้ฌอน นิสัยนี่สลับกันเลย _ _
....
"มามี้ มามี้จ๋า"เด็กหญิงวิ่งเข้ามาในบ้านเรียกแม่เสียดัง อย่างดีใจ
"ว่าไงชิริน"แม่อองฟองที่นั่งคุยอยู่กับหนูดีและนลินขานรับลูกสาว
"แด๊ดดี้บอกว่า ให้มาบอกมามี้กับน้าลิน ว่าชิรินจะหมั้นกับพี่กริช"
"ห๊ะ!/ห๊ะ!/ห๊ะ!"แม่ๆสามคนร้องห๊ะพร้อมกันด้วยความตกใจ เมื่อฟังชิรินพูดจบ
"หนูพูดอะไรออกมาเนี่ย แด๊ดดี้บอกจริงรึเปล่า"แม่ฟองไม่อยากจะเชื่อเรื่องนี้จากปากลูกสักเท่าไหร่ แต่ชิรินไม่เคยโกหก
"จริงหรอกริช แด๊ดดี้กับลุงฌอนบอกหรอ"นลินเห็นลูกชายเดินเข้ามาก็ถามขึ้นทันที
"ครับ น้องหอมแก้มผมลุงฌอนกับแด๊ดเลยให้หมั้นไว้ก่อน"เด็กชายพยักหน้าแล้วอธิบายให้ฟัง
"โอ้ย น่าอายจริงๆลูกสาวฉัน ว่าแต่หนูอยากหมั้นหรอลูก"อองฟองแทบจะกุมขมับเมื่อได้ยินแบบนั้น แต่ก็คงต้องยอมถ้าสามีบอกแบบนั้น รายนั้นหวงลูกยิ่งกว่าอะไรเขาคงต้องมีเหตุผลแหละ
"ค่ะ ชิรินอยากหมั้นกับพี่กริช"เด็กหญิงพูดอย่างเคอะเขิน
"แล้วเราล่ะตัวแสบ หมั้นมั้ย"ทีนี้นลินหันมาถามลูกชายบ้าง และลุ้นคำตอบ
"..."ไม่มีเสียงตอบรับเพียงการพยักหน้า
"พี่อองฟอง"/"นลิน"แม่ๆมองหน้ากันแทบจะวิ่งเข้ากอดอยากจะกรี๊ด ก็พวกเธอทั้งสามคนกำลังคุยเรื่องลูกๆจับลูกๆหมั้นหมายกันพอดีน่ะสิ
"ดีใจด้วยนะทั้งสองคน จะได้เป็นทองแผ่นเดียวกันตามที่หวังแล้ว เหลือแต่ตาเดลต้ากับเชอรีนแหละทีนี้"หนูดีร่วมยินดีกับทั้งสอง
"จะหมั้นกับลูกป้า มีอะไรมาหมั้นมั้ย"อองฟองถามว่าที่ลูกเขยตัวเล็กอย่างดีใจแต่ก็ทำเป็นขรึมแกล้ง ก็เห็นตีหน้านิ่งดีนัก
"หมายถึงอะไรครับมามี้"เด็กชายไม่เข้าใจ เงยหน้าขึ้นถามแม่
"ก็ของหมั้นหมาย เอาของที่มีค่าให้กับฝ่ายหญิงเพื่อเป็นสัญญาว่านี่จองแล้วนะ ประมาณนี้"นลินดีใจแทบจะอธิบายให้ลูกฟังไม่ถูก
"อันนี้ได้มั้ยครับ"เด็กชายหยิบสร้อยที่ตัวเองใส่ขึ้นถาม สร้อยที่คุณปู่ให้ตั้งแต่เด็กแล้วเจ้าตัวนั้นรักมากไม่เคยถอด
"ได้ครับ แต่กริชจะให้น้องจริงหรอ"ผู้เป็นแม่สงสัยที่ลูกชายจะให้ของที่ตัวเองหวงและรักที่สุด
"ครับ"
และงานวันเกิดบวกกับงานหมั้นที่ใช้วาจาหมั้นหมายกันก็เกิดขึ้นระหว่างฝ่ายชายกับฝ่ายหญิง
- ผู้เขียน
