ชายหนุ่มหัวเราะในลำคอ โอบตัวหล่อนแน่น แล้วพาเดินกึ่งลากกึ่งอุ้มไปวางบนเตียงอย่างไม่ถามความสมัครใจ
“ฉันก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันอึดนัก...”
เขาหยุดพูด ยิ้มกว้างอย่างเจ้าเล่ห์ ขณะจับร่างอวบให้พลิกนอนคว่ำหน้าลงกับผ้าปูเตียงเนื้อนุ่มเนียน
ร่างบางสั่นสะท้านเมื่อสัมผัสถึงความแข็งกร้าวที่แนบชิดเข้ามาด้านหลัง
จากนั้นสิรณัฐก็นอนตะแคงแนบชิด ซุกใบหน้าเข้าที่ลาดหลังขาวเนียนของหล่อน
ลมหายใจร้อนๆ เป่ารดผิวละเอียดจนวราลีขนลุกเกรียวไปทั้งตัว
“คงเป็นเพราะ...”
เขาก้มลงลากลิ้นไล้ช้า ตรงสันหลังเรียว
“ฉันติดใจหอยเธอมาก”
“แต่เรา... เป็นศัตรูกันนะ...”
วราลีเถียงเสียงสั่น มือกำผ้าปูที่นอนแน่นจนข้อนิ้วขาว
“นั่นมันเวลาอื่น...”
เสียงเขาแหบพร่า ก่อนจะกดจูบแรงๆ ลงบนบั้นท้ายงอนงามที่ยังแดงระเรื่อจากบทสวาทครั้งก่อนหน้า
“ไม่ใช่เวลาที่เรา... เอากัน”
“แต่...”
เสียงหล่อนสั่นไหว อายจนแทบระเบิดตัวเองตายคาที่
“ไม่มีแต
