วราลีหลับตาแน่น หน้าแดงจัด หอบหายใจจนหน้าอกกระเพื่อม
เสียงกระแทกกระทั้นดังขึ้นถี่รัวขึ้นเรื่อยๆ
แรงโยกที่หนักหน่วงจนรถทั้งคันสั่นไหวครืนครางไม่หยุด
เบาะหลังที่เคยเรียบตึง บัดนี้ยวบยาบตามแรงกระแทกกระหน่ำซ้ำไม่หยุดหย่อน
“อ๊า... สิรณัฐ... อ๊ะ... อา...!”
เสียงร้องครางหวานฉ่ำดังกังวานไม่หยุด และมันก็ทำให้คนตัวโตสติแตก ต้องเร่งสะโพกกระแทกสวนขึ้นสวนลง ถี่ยิบ ดิบเถื่อน ป่าเถื่อน จนร่างบางในอ้อมแขนสั่นสะท้านแทบขาดใจ
“เสร็จพร้อมกันนะ... วราลี... โอ๊ววว!”
“อ๊า... ฉันจะ... ฉันจะ...!”
และในวินาทีนั้นเอง... ทั้งคู่ปลดปล่อยพร้อมกัน ความสุขแผ่ซ่านพลุ่งพล่านไปทั่วร่างกาย ราวกับภูเขาไฟระเบิด
เสียงหอบหายใจหนักหน่วงก้องกังวานในห้องโดยสาร
วราลีซบหน้าลงกับไหล่กว้างของเขา หล่อน สั่นระริก ในขณะที่สิรณัฐกอดหล่อนแน่น ราวกับไม่อยากปล่อยจากอ้อมแขนอีกต่อไป
“จำเอาไว้...”
เขากระซิบเสียงแหบพร่า
“ต่อไปอย่าอย
