บทที่ 26 ออกงานต่างจังหวัด
แฮ่ก ๆ !
ตึก ตึก ตึก! เสียงหอบหายใจถี่ของมิชรินทร์สลับกับเสียงรองเท้าคัชชูวิ่งเข้าไปในลิฟต์อย่างรีบเร่ง เพราะประธานเอแอลกรุ๊ปให้เวลาเพียง 15 นาที และตอนนี้มันใกล้จะถึง 15 นาทีแล้ว
“ทันไหมเนี่ย” ปากเล็กพึมพำ พร้อมกับก้มลงมองนาฬิกาอย่างเป็นกังวล สองเท้าเล็กก็อยู่ไม่เป็นสุข ย่ำเท้าขึ้นลงด้วยความรีบเร่ง ยังไงก็จะไปให้ทัน จะไม่ทำให้เขาว่าอะไรเธอได้
ความจริงร้านกาแฟไม่ได้ไกลมากมาย เดินเพียงครู่เดียวก็ถึง ทว่าเสียเวลารอกาแฟนาน เพราะในช่วงเช้าใคร ๆ ก็อยากดื่มกาแฟให้
กระปรี้กระเป่า จึงทำได้เพียงรอตามคิว จนเกือบไม่ทันนี่แหละ….
ติ้ง !
ทันทีที่ลิฟท์เปิดออก ร่างบางระหงไม่รอช้าวิ่งพรวดพราดเข้าไปในห้องทำงานของอัลเฟรดทันที
“กาแฟมาแล้ว…ค่ะ” มิชรินทร์พูดกระหืดกระหอบ หายใจเข้าออกลึก ๆ เพื่อเอาอากาศให้ได้มากที่สุด
“ตรงเวลาดีนี่” เสียงทุ้มต่ำของอัลเฟรดพูดออกมาด้วยน้ำเสีย
