กรรชัยร้องออกมาเสียงดังลั่น บ่งบอกชัดเจนว่าเขาใกล้จะหมดความอดทนอดกลั้นที่เก็บเอาไว้แล้ว แต่ญานิดาก็ไม่กลัว ใช่ หล่อนจะกลัวผู้ชายเลวๆ คนนี้ทำไม หล่อนเกลียดเขามากต่างหาก เกลียดราวกับกิ้งกือไส้เดือน
“ไปให้พ้นหน้านิดาเถอะค่ะ ก่อนที่นิดาจะเรียกตำรวจ”
หญิงสาวลุกขึ้นยืน ผายมือไปเชิญส่งแขก กรรชัยกัดกรามแน่น อยากจะกระชากผู้หญิงตรงหน้ามาหักคอให้แหลก แต่หากเขาทำแบบนั้น แผนการที่วางมาแล้วอย่างดีก็จะพังน่ะสิ ไม่! เขาต้องใช้ความสุขุมเพื่อปูทางสู่ความสำเร็จ
“ก็ได้ พี่จะกลับหากนิดาไม่อยากเห็นหน้าพี่”
“แน่นอนค่ะ นิดาเกลียดขี้หน้าพี่ชัย”
พูดออกมาอย่างไม่คิดรักษาน้ำใจ เหตุการณ์เลวร้ายที่ผ่านมายังฝังแน่นอยู่ในสมองไม่เสื่อมคลาย และมันก็มีอำนาจทำให้หล่อนใจแข็งต่อน้ำตาและสายตาเว้าวอนของผู้ชายสารเลวคนนี้ได้สำเร็จ
“แต่ก่อนพี่จะไป นิดาฟังนี่สักหน่อยดีไหม เพื่ออะไรๆ ที่บังตานิดาอยู่จะได้หลุดออก”
ใบหน้าที่เช
