ตกเย็น
ลิตากลับถึงบ้าน แต่ทว่าบ้านมันกลับเงียบ ไม่มีลูกชายวิ่งมาต้อนรับเหมือนอย่างเคย แม่บ้านก็น่าจะพากันเข้าไปพักผ่อนที่ห้องนอนของตัวเองแล้ว
ตอนนี้เธอไม่ค่อยสันทัดข้าวตอนเย็นสักเท่าไหร่
"คุณวิน..." เธอร้องเรียก เมื่อเดินขึ้นมาด้านบนแล้วเห็นผู้เป็นสามีกำลังยืนหันหลังทำอะไรอยู่
ในขณะเดียวกันสายตาของลิตาก็มองหาลูกชายตัวน้อยของเธอด้วย ปกติสองพ่อลูกเขาจะอยู่ด้วยกันนี่นา แต่นี่ยังมองไม่เห็นลูกน้อยของเธอเลย
หรือว่าหลับไปแล้วนะ
"หืม?"
"ลูกล่ะคะ หลับแล้วเหรอ?"
"ไม่รู้สิ ฉันพาไปส่งอยู่กับคุณย่าน่ะ ท่านคิดถึงหลาน เจ้าแสบก็อยากไปหาคุณทวดด้วย"
"....." ลิตายืนเหวออยู่เล็กน้อย เพราะเธอไม่รู้ว่าอนาวินจะพาลูกชายไปโดยที่ไม่ได้บอกอะไรกับเธอก่อนอย่างนี้
"ไปตั้งแต่กลับมาจากร้านแล้ว ฉันไม่ได้กลับบริษัท ฉันไปบ้านคุณย่ามา"
"จะไปแสบจนคุณย่าไมเกรนขึ้นอีกหรือเปล่าคะเนี่ย"
"ไม่หรอก คุณย่าสายเ
