เวลาผ่านไปทั้งอย่างนี้ร่วมเดือนได้ อนาวินพยายามประกาศออกตามหาแล้ว แต่ด้วยความที่ลิตาไม่ได้เป็นที่รู้จักของใครเลย จึงไม่มีใครรู้จักเธอ และก็ไม่มีใครรู้ว่าเธออยู่ที่ไหนเป็นเพื่อนกับใครครอบครัวเป็นยังไง
และตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา เขาใช้ชีวิตเหมือนคนไม่มีตัวตน ไม่ออกไปพบปะกับใคร บ้านที่เคยอยู่ก็กลับบ้างไม่กลับบ้าง เพราะกลับไปแล้วต้องจมอยู่กับความรู้สึกเดิมๆ เขาเลยเลือกที่จะไม่กลับ และอาศัยอยู่ที่บริษัทมากกว่า ทั้งกินนอนเปลี่ยนเสื้อผ้า
ตกค่ำวันนึง
เป็นวันที่อนาวินไม่กลับบ้านเหมือนอย่างเคย การกระทำของเขาทำให้แม่บ้านที่ทำงานอยู่ต่างพากันชินไปหมดแล้ว ชินกับความเงียบเหงา ชินกับเจ้านายที่เย็นชา
และขณะที่แม่บ้านกำลังจะเก็บกวาดข้าวของภายในบ้าน เสียงรถก็ดังเข้ามา ไม่นานนักเจ้าของรถคันนั้นก็เดินเข้ามาในบ้าน
ซึ่งไม่ใช่เจ้านาย อย่างที่ทุกคนคิดเอาไว้
"ไอ้วินไปไหน มันอยู่บ้านไหม?"
"คุณวินไม่กลับ
