แม่ของลิตาพาอนาวินเข้าไปในบ้าน จากนั้นก็จัดหาข้าวปลาอาหารมาให้กิน ซึ่งก็เป็นกับข้าวที่เหลือค้างในตอนเย็นนั่นแหละ มันมีเหลือเท่านี้แล้วจริงๆ แต่ยังดีที่ฝนตกอากาศเย็นมันไม่ได้เสีย
ถึงจะไม่ค่อยเต็มใจที่อนาวินเข้ามาในบ้านแบบนี้ เพราะถ้าลูกสาวรู้สามีของตัวเองรู้ คงได้ถูกโกรธแน่ๆ ล่ะ แต่จะทำยังไงได้ล่ะ ตัวเองก็ไม่ใช่คนใจร้ายใจดำอะไรด้วย อีกอย่างเขาก็เป็นพ่อของหลานตัวเอง เป็นคนที่เคยช่วยเหลือตนเองและครอบครัวเช่นกัน
"กินข้าวก่อนเถอะ กับข้าวมันมีเหลือเท่านี้แหละ ลิตามันทำเอาไว้"
"ขอบคุณครับคุณน้า"
อนาวินรีบตักข้าวใส่ปากด้วยความหิว พอได้เคี้ยวได้รู้ถึงรสชาติอาหารที่คุ้นลิ้นก็ทำเอาเขาน้ำตาซึมเลย นั่งกินข้าวทั้งที่น้ำตาคลอ ก่อนที่จะไหลออกมา แต่เขาก็ไม่ได้หยุดกิน ยังคงนั่งกินอยู่แบบนั้น
อาหารพวกนี้ลิตาเคยทำให้เขากินจริงๆ เธอทำอร่อย เป็นคนมีฝีมือในการทำอาหารมาก แต่เพราะอคติมันบังตา ไม่ว่าอะไรที
