รุ่นพี่ที่ไม่น่าเคารพ
1802 คำ
@โซนด้านล่างของผับ
"ไปเข้าห้องน้ำอะไรกันเป็นชั่วโมง ห้องน้ำอยู่ดาวอังคารเหรอ... : ไฟท์ทำหน้านิ่ง กอดอกยืนเทศนาน้องสาวสองคนที่บอกจะไปเข้าห้องน้ำ ไปนานเป็นชั่วโมง เขาเดินตามหาจนทั่วผับแต่ก็ไม่พบ คนสมัยนี้ยิ่งไว้ใจไม่ค่อยได้ เกิดถูกฉุดขึ้นมาจะทำยังไง ใครจะช่วยทัน
"มีเรื่องนิดหน่อยอ่ะเฮีย... : หมวยเล็กตอบพี่ชายด้วยสีหน้าหงุดหงิด ก่อนจะนั่งลงเก้าอี้ประจำที่ของตนเอง มือเล็กหยิบแก้วเหล้าขึ้นมากระดกลงคอรวดเดียวหมด
"เรื่องอะไร ทำไมหายไปนานขนาดนั้น
"ไม่มีอะไรหรอกค่ะ หนูขอโทษนะคะที่ทำให้พี่ไฟท์เป็นห่วง จะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วค่ะ : นับดาวพนมมือไหว้รุ่นพี่สุดหล่อ ขอโทษเขาที่ทำให้เป็นห่วง
"คราวหลังจะไปไหนมาไหนต้องบอกพี่นะรู้ไหม มีแต่ผู้หญิงไปด้วยกันมันอันตราย ในผับในบาร์แบบนี้ไว้ใจใครไม่ได้หรอก
"แหมมมม..เมื่อกี้พูดกับน้องไม่เห็นเสียงอ่อนแบบนี้เลยนิ ทีพูดกับนับดาว เสียงอ่อนลงมาเลยนะ สองมาตรฐานชัดๆ : หมวยเล็กเอ่ยแซวพี่ชายของตนเอง ทีกับเธอดุด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง แต่พอดุนับดาวใช้โทนเสียงอ่อนลงซะงั้น
"ก็นับดาวไม่เถียงกูเหมือนมึงนิ..ทำผิดต้องรู้จักยอมรับผิด ไม่ใช่มานั่งเถียงฉอดๆๆแบบนี้ มันน่านัก...เดี๋ยวฟ้องป๋าให้หักค่าขนมสักเดือนเลยดีไหม
"ขี้ฟ้อง...แบร่ ~
หมวยเล็กแลบลิ้นปลิ่นตาใส่พี่ชาย ก็รู้แหละว่าทำให้เขาเป็นห่วง แต่ก็น่ะคนอย่างหมวยเล็กเคยยอมพี่ไฟท์ซะที่ไหน ถึงจะผิดแต่ก็ยังเถียงเขาอยู่ดีนั่นแหละ ชอบเหลือเกินเวลาโดนพี่ชายด่า เหมือนเป็นโรคจิตชนิดหนึ่ง
"แล้วนับเป็นอะไรหรือเปล่า พี่เห็นตอนเดินมาสีหน้าไม่ค่อยดีเลย
"เปล่าค่ะ..นับโมโหนิดหน่อย แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว
"โมโห..??... ใครกันนะ..กล้าทำนับดาวโมโห พี่ชักอยากจะเห็นหน้าแล้วสิ...
"อย่าเลยค่ะพี่ไฟท์ ไม่ต้องอยากเห็นหน้าคนนิสัยไม่ดีหรอก แกล้งคนอื่นไปทั่ว สาธุ สักวันขอให้ตกม้าตาย โดนแกล้งคืนบ้าง จะได้รู้ว่าคนอื่นเขารู้สึกยังไง
"อาฆาตนะเราอ่ะ... 555 พึงเห็นนับโมโหก็วันนี้แหละ
"พี่รู้อะไรไหมพี่ไฟท์ ไอ้ผู้ชายคนนั้นน่ะ โดนนับดาวต่อยเข้าไปจังๆที่หน้ากล่อๆของเขาด้วยนะ หมวยนิโคตรอึ้ง...สงสัยนับมันจะของขึ้นจริงๆถึงได้กล้าทำขนาดนั้น
"ต่อยเลยเหรอ ? นับเนี้ยนะ ?? : ไฟล์ทำสีหน้าอย่างกับว่าไม่เชื่อในสิ่งที่น้องสาวพูด ก่อนจะหันมามองหน้านับดาวที่ไม่ตอบโต้อะไร ใบหน้าหวานบูดบึ้งอย่างกับคนที่อารมณ์ค้างจากเหตุการณ์ที่พึ่งจะเกิดขึ้น
"ก็นับโมโหนิคะ คนอะไรหน้าตาอย่างหล่อ นิสัยโคตรเสียเลยอ่ะ"
เสียงบ่นพึมพำของนับดาวดังขึ้นพร้อมกับการกอดอกแน่น คิ้วขมวดเข้าหากัน แววตาขุ่นเคืองชัดเจน เธอปรายตามองไปยังประตูทางเข้าของโซนวีไอพีที่ผู้คนเริ่มซาลง เสียงเพลงที่ดังกึกก้องเมื่อครู่ลดระดับลงเล็กน้อยจนพอได้ยินเสียงพูดคุยของกันและกัน
"เธอว่าฉันนิสัยเสียงั้นเหรอ..."
เสียงทุ้มนิ่งแฝงความเย้ยหยันดังขึ้นจากด้านหลัง เรียกให้นับดาวหันขวับไปมองตามทันที ดวงตาของเธอเบิกกว้างเล็กน้อยเมื่อพบว่าเป็น ‘เขา’... คนที่เพิ่งพูดถึงเมื่อครู่
พอหันไปมองเห็นไอ้รุ่นหน้าหล่อเดินมากับเดอะแก๊งค์ สายตาคมจ้องมองมาทางเธอราวกับเหยื่อที่กำลังถูกล็อกเป้า สองเท้าของเขาก้าวอย่างมั่นคง ร่างสูงสง่าเดินมาหยุดอยู่หน้าโต๊ะที่เธอนั่ง สีหน้าเรียบเฉยแต่ในดวงตาแฝงประกายความร้ายกาจน่าหมั่นไส้
"ตายยากจังเลยนะคะ พูดถึงก็มาเลย"
นับดาวเหลือบตามองบนแล้วหันมาจ้องหน้าคนตรงหน้าด้วยสายตาไม่ยี่หระ เสียงห้วนและท่าทีไม่กลัวของเธอแฝงความประชดอย่างชัดเจน แขนทั้งสองยังกอดอกแน่น ราวกับกำลังตั้งรับอย่างเต็มที่
"ไอ้อาทิตย์ !"
ใบหน้าหล่อของพี่ไฟท์จากที่ยิ้มอยู่เมื่อครู่ก็แปลเปลี่ยนเป็นเคร่งเครียบทันที คิ้วทั้งสองข้างขมวดชนกันแน่น มือข้างหนึ่งกำแน่นจนเส้นเลือดปูดขึ้นมาจางๆ เมื่อเห็นว่าคนที่นับดาวพูดถึงคือ อาทิตย์ ศัตรูคู่แค้นของเขาตั้งแต่สมัยมัธยมปลาย
อาทิตย์เองเหลือบสายตามองเห็นว่าไฟท์กำลังมองเขาตาเขียวปัด ปากหยักยิ้มมุมปากอย่างจงใจยั่ว โมโหคนง่ายแบบนั้นยิ่งเป็นเป้าให้เขายิ่งอยากแกล้ง
เขาเบนหน้ามาพูดโดยไม่ลดน้ำเสียง ไม่กลัวใคร ไม่แคร์ใคร
"นึกว่าใคร ที่แท้ก็เด็กของมึงเองเหรอ...รุนแรงดีนิ..อยู่บนเตียงร้อนแรงแบบนี้รึเปล่าวะ"
คำพูดกวนประสาทถูกปล่อยออกมาจากปากอาทิตย์ พร้อมกับรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ที่ประดับอยู่บนใบหน้า สายตาเย้ยหยันมองสลับไปมาระหว่างไฟท์และนับดาว
"ไอ้อาทิตย์..มึง..!!"
ไฟท์ทำท่าทีขึงขัง ใบหน้าแดงก่ำจากความโกรธ มือยันโต๊ะเพื่อจะลุกขึ้นทันที สายตาเต็มไปด้วยแววเอาเรื่อง ริมฝีปากเม้มแน่นจนเป็นเส้นตรง แต่เสียงเล็กๆ แทรกขึ้นมาก่อนจะทันได้ก้าวไปหาอีกฝ่าย
"นั่นปากหรือถังขยะคะ ทำไมมันเน่าได้ขนาดนั้นอ่ะ เลือดออกจมูกเมื่อกี้ยังไม่พอใช่ไหม อยากโดนอีกรึไง.."
น้ำเสียงหวานห้าวของนับดาวปะทะใส่ไม่ยั้ง ใบหน้าของเธอเชิดสูง ดวงตาลุกวาวด้วยโทสะที่คุกรุ่นไม่แพ้ไฟท์ ปลายนิ้วชี้จิกแน่นกับขอบโต๊ะอย่างพยายามควบคุมอารมณ์
"หึ...ตัวเล็กอย่างกับชิวาว่า ปากเก่งจังนะเรา"
อาทิตย์หัวเราะเบาๆ ในลำคอ มุมปากยกขึ้นอย่างดูแคลน สายตาไล่มองเธออย่างจงใจยั่วโทสะ ร่างสูงโน้มตัวลงเล็กน้อยเข้ามาใกล้ ยิ่งกระตุ้นความเดือดของนับดาวให้พุ่งถึงขีดสุด
"พี่ว่าหนูเป็นหมาเหรอ..."
เสียงถามนั้นเต็มไปด้วยความไม่พอใจ ริมฝีปากเม้มแน่นเป็นเส้นตรง ดวงตาเบิกกว้างขึ้นด้วยความตกใจและโกรธปะปน
"เท่าที่ดูก็ไม่ต่างจากชิวาว่าเท่าไหร่นะ"
เขาพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเรียบ แต่แฝงรอยเยาะเย้ยอย่างชัดเจน พลางยักคิ้วให้เธออย่างกวนประสาท สายตานั้น—เยือกเย็นแต่แหลมคมพอจะบาดอารมณ์ให้ขาดสะบั้น
"หือ... ง๊าบบบบ !!!!!"
"โอ้ย !!! นี่เธอ.."
"กล้าดียังไงมากัดฉัน : นับดาวคว้าแขนของรุ่นพี่ปากหมาขึ้นมากัด เขี้ยวคมฝังลึกลงไปที่ท่อนแขนของอาทิตย์ ก่อนเขาจะสบัดแขนออก ปรากฏเลือดซึมออกตามรอยฟัน สำรวจแขนตัวเองอยู่ครู่หนึ่ง พอเงยหน้าขึ้นมามองเจ้าของรอยเขี้ยวนั้นเธอกับทำหน้าตากวนๆใส่เขาซะงั้น
"เป็นไง โดนหมากัด...เจ็บไหมล่ะ อย่าลืมไปฉีดยากันพิษสุนัขบ้าด้วยนะคะ เดี๋ยวอาการหว้อจะกำเริบ
"ยัยตัวแสบ !!!
"ไอ้รุ่นพี่นิสัยไม่ดี ชิ ! : นับดาวไม่สนใจสีหน้าขึงขังของอาทิตย์เลยสักนิด นี่ถ้าไม่ติดว่าหล่อจะด่าให้เสียหมาเลยคอยดู
"อย่าไปให้ค่ากับมันเลยนับ เจอที่ไหนก็อย่าไปใกล้ ถอยให้ห่างจะดีกว่า : ไฟท์พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงแข็งกระด้าง ยิ่งเห็นหน้าหล่อๆของมันฉีกยิ้มกวนตีนเขาก่อนหน้ายิ่งนึกหมั่นไส้ คันมือคันตีนฉิบหาย แต่พอเห็นนับดาวพุ่งตัวเขาไปกัดมัน อยากหัวเราะให้ฟันร่วง สมน้ำหน้า ปากหมาขนาดนี้ก็สมควรโดน...
"อย่างกับมึงดีนักล่ะไอ้ไฟท์...กูว่าน้องนับดาวควรอยู่ห่างจากมึงมากกว่าไอ้อาทิตย์นะ คนอย่างมึงมันน่าคบซะที่ไหน ไว้ใจไม่ได้ ไอ้พวกหมาล้อมกัด : กัปตันเอ่ยแทรกก่อนจะจ้องมองไฟท์อย่างกับคนที่โกรธเคืองกันมาตั้งแต่ชาติปางก่อน
"หมาล้อมกัดงั้นเหรอ มีสิทธิ์อะไรมาด่าพี่ชายหนู ถ้าพี่หนูเป็นหมา พี่สามคนก็หมาเหมือนกันนั่นแหละ หมาหมู่อ่ะ เคยได้ยินป่ะ : หมวยเล็กไม่พอใจที่ไอ้รุ่นพี่หน้าหล่อมาด่าพี่ชายเธอ ถึงจะไม่รู้เรื่องราวบาดหมางของพวกเขาก็เถอะ แต่ก็นะ พี่ชายเธอทั้งคน จะผิดจะถูกขอยืนข้างพี่ตัวเองเอาไว้ก่อน
"หึ...! ที่แท้ก็น้องของไอ้ไฟท์นี่เอง ไม่น่าล่ะปากเก่งเหมือนกันแป๊ะ : กัปตัน
"เดินมาหาถึงที่ มีอะไรหรือเปล่าคะ ถ้าจะให้หนูขอโทษที่ต่อยพี่ บอกเลยนะว่าไม่มีทาง : นับดาวที่ยืนจ้องหน้าอาทิตย์อยู่เอ่ยถามขึ้น สีหน้าท่าทางที่แสดงออกมาแน่นอนว่าเธอไม่พอใจ แต่พอเขายิ้มมุมปากให้เธอเท่านั้นแหละ มันโคตรหล่อ โคตรน่ารัก ให้ตายสิ ไม่เคยแพ้ใครขนาดนี้มาก่อน ในใจได้แต่บอกกับตัวเองว่าอย่าหลงประเด็น เขามันคนนิสัยไม่ดี เป็นรุ่นพี่ที่ไม่น่าเคารพเอาซะเลย
"ขอโทษ :)
"ห่ะ ! อะ..อะไรนะคะ : นี่เธอมองหน้าเขานานจนหูฟาดหรือเขากำลังเอ่ยขอโทษเธอจริงๆกันแน่ ตั้งสติแล้วถามเขากลับไปอีกรอบ แต่คำตอบมันก็ยังคงเหมือนเดิม
"ฉันบอกว่าขอโทษ..ขอโทษที่แกล้งเธอเมื่อกี้นี้...ขอโทษนะ
"........ นับดาวมองหน้าเขาอย่างงุนงง มันง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ เป็นไบโพล่าหรือเปล่า เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เดาอารมณ์ไม่ถูก
"เธอจะยอมรับคำขอโทษของฉันได้ไหม
"เอ่อ....ทำไมมันง่ายจังอ่ะคะ เมื่อกี้พี่ยัง....
"เมื่อกี้ฉันหงุดหงิด เลยทำอะไรไม่คิด ตอนนี้ก็มาขอโทษแล้วไง ยกโทษให้พี่ได้ไหมครับ
ตาย..อีนับดาวตายก็ตอนนี้แหละ ทั้งสายตา ทั้งคำพูด หลอมละลายนับดาวจนกลายเป็นของเหลวละลายไปกับอากาศ ปกติก็ไม่เคยหลงคารมใครง่ายๆหรอกนะ คำพูดพวกนี้เจอมาเยอะแล้ว ไม่เคยหวั่นไหว แต่กับเขาทำไมมันถึงไหวหวั่นได้ง่ายดายขนาดนี้ ตั้งแต่เจอกันครั้งแรกก็โดนเขาตกไปเต็มๆ อุตส่าห์เดินหลบหลุมแล้วแท้ๆ แต่เขาดันมาวางกับดักเธออีกจนได้ นับดาวเอ่ย
- ผู้เขียน
