เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ทันทีที่รถสปอร์ตแมคลาเรนคันหรูแล่นเข้ามาจอดที่บ้านหลังใหญ่ที่แสนอบอุ่นของตระกูลนพรัตน์ ไบรอันที่นั่งรถตู้กลับบ้านมากับครอบครัวก่อนก็รีบเดินออกมารอคุยกับพี่ชาย สีหน้าของคนน้องมืดทะมึน กึ่งโมโหกึ่งสับสน ส่วนสีหน้าของพี่ชายที่ก้าวออกมาจากรถสปอร์ตนั้นกลับแตกต่างจากเมื่อเช้าจากหน้ามือเป็นหลังมือ “พี่ขับรถสปอร์ตยังไงให้ช้ากว่ารถตู้ ขับไปกินลมชมวิวมาเหรอ” คนน้องถามเสียงห้วย “อืม” ไบรอันงงจนหน้าสะบัด ไม่คิดว่าพี่ชายจะยอมรับในสิ่งที่เขาพูดประชด “พี่ยอมหมั้นและยอมให้ปู่คุยเรื่องแต่งงานได้ยังไง ไหนบอกจะงัดข้อกับคุณปู่ให้ถึงที่สุด” เขาโวยวาย ยิ่งมองแหวนบนนิ้วนางข้างซ้ายของพี่ชายที่มีการสวมให้กันเป็นการมอบของหมั้นแทนใจก่อนวันแต่งจริงแล้วเขาก็ยิ่งไม่เข้าใจ ว่าในนาทีนั้นคนที่จะไปปฏิเสธงานแต่งงาน ถึงได้ทำตัวนิ่งๆ ให้แม่สื่อแม่ชักและผู้ใหญ่สั่งการให้ทำอะไรต่างๆ จนเรียบร้อยทุกกระบวนการราวกับโดนยาส