แกร๊ก~
“อ๊ะ! ขอโทษค่ะ นะ น้อยหน่ามาผิดจังหวะปะคะ” คนตัวเล็กที่พรวดพราดเข้ามาในห้องโดยไม่มีสัญญาณที่ทำให้คนด้านในห้องล่วงรู้ก่อนหน้าส่งผลให้จีน่าออกแรงผลักคนบนตัวอัตโนมัติ
ถึงอย่างนั้นเซย์ก็ไม่หลบ ไม่ถอย ซ้ำยังหันไปคุยกับอีกคนแบบไม่แคร์อะไรเลย!
“ไม่บอกก่อนอ่ะว่าจะมา”
“หนูไม่รู้ว่าพี่เซย์มีเพื่อนอยู่ด้วยนี่นา”
“มากกว่าเพื่อน!” คำตอบจากริมฝีปากหนาส่งผลให้จีน่าเบิกตาขึ้น หัวใจเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ เหนือการควบคุมขึ้นมาทันที
“พี่ว่าไงนะ”
“เอ่อคือมัน...”
“พี่บอกว่านี่มากกว่าเพื่อน ถ้าเรามาช้ากว่านี้นิดเดียวอาจจะเห็นฉากที่เด็กไม่ควรเห็นก็ได้นะ”
“นี่นาย!” กำปั้นเล็ดฟาดลงบนแผงอกกว้าง ถึงอย่างนั้นเซย์ก็ยังอารมณ์ดีเหมือนเดิม
“เกินไปแล้ว เห็นแบบนี้แล้วหนูไม่อยากเป็นคนที่โดนทิ้งเลยแฮะ” คำพูดของน้อยหน่าส่งผลให้จีน่าหันมองจากนั้นก็รวบรวมเรี่ยวแรงที่พอมีผลักเซย์อย่างจริงจัง
“หมายความว่าไงอ
