"ถ้าทำไม่ได้...ก็ไสหัวไป!"
คนฟังตัวแข็งทื่อเหมือนถูกสาป คำพูดของเขาเข้มขรึมเหี้ยมเกรียมไร้เมตตา ไม่รู้ว่าเขาโกรธเธอเรื่องอะไรกันแน่ หรือเธอเผลอทำอะไรให้เขาไม่พอใจตอนไหน
แต่ที่สำคัญที่สุดคือเธอจะออกไปจากชีวิตเขาในตอนนี้ไม่ได้ เธอต้องอยู่เป็นภรรยาของเขาจนกว่าจะถึงวันนั้น
มินตรามองเขาพร้อมเม้มริมฝีปากแน่นจนได้กลิ่นคาวเลือด มือหนึ่งขยุ้มเสื้อเชิ้ตที่กระดุมหลุดไว้แน่น สภาพของเธอในตอนนี้ดูน่าสมเพชนัก
ยิ่งอยู่ต่อหน้าเขาไม่รู้ทำไมเธอยิ่งรู้สึกอับอาย สายตาของดรัณภพมีอิทธิพลมากนัก
"ค่ะ..." ในที่สุดเธอก็ตอบรับไปด้วยเสียงแผ่วเบา
ชายหนุ่มตวัดสายตาขึ้นมอง ประกายวาววับแฝงอยู่ในแววตาของเขา มองเธอค่อย ๆ ก้าวเดินเข้ามาทีละก้าวด้วยขาที่สั่นเล็กน้อย
หญิงสาวมาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเขา ในแววตากลมโตสั่นวูบไหวและมีความหวาดกลัว
"มินจะทำหน้าที่ทุกอย่างตามที่คุณต้องการ"
เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยมองดูเธอ รอยยิ้มมุ
