มีดอยู่ถูกยัดในมือสั่นระริก สาวน้อยแทบจะกลั้นน้ำตาไม่ไหวอีกครั้งเมื่อหยดน้ำใสเครือคลอ ภาพวัยเยาว์สะท้อนกลับมา
#อดีต
เพียะ!
"คุณเลิกทำร้ายฉันสักที!!!"
"สะใจมีอะไรไหม กูรอวันนี้มาเนิ่นนาน"
"กรี๊ดดดด ปล่อยนะ"
"แหกปากให้ดังๆ เพราะไม่มีใครอยู่คุ้มหัวมึงได้อีกต่อไป สะใจโว้ยที่ไอ้แก่มันตายสักที"
คำพูดโต้เถียงนี้เป็นบทสนทนาระหว่างพ่อกับแม่ของวาวา ณ. ตอนนั้น เธอยังเด็กมากได้แต่นั่งกอดตุ๊กตาอยู่มุมเสา
หลังจากตาหรือพ่อของแม่ได้เสียชีวิตกะทันหัน สันดานดิบเถื่อนของผู้ชายที่เป็นสามีก็ปรากฏขึ้น
เขาไม่ได้รักเธอ และ ไม่เคยคิดจะรัก เพียงแค่แต่งงานตามหน้าที่หวังสมบัติที่นำมารวมกันนั้นมหาศาล
เด็กน้อยวัยประถมวัยนั่งจ้องมองอยู่อย่างนั้น ดวงตากลมแป๋วเจ็บปวดแต่กลับไม่ร้องไห้ เพราะความรุนแรงที่เกิดขึ้นมักจะมีบ่อยเกือบทุกวัน
"แม่จ๋าาา" เสียงวัยน่ารักเดินมาจับมือแม่ เมื่อเวลาผ่านไปร่วมปี "หนูรักแม่"
"
