บทที่.22 เริงรักช่ำชอง [อีกาฝาก]

1431 คำ

แกก ถังที่มีฝาครอบถูกชายฉกรรจ์เปิดออกด้วยด้ามมีด ใบแรกมีถ่านเป็นท่อน อีกใบเป็นถ่านผง เปิดทีละใบกระทั่งถังใบใหญ่สุด แอ๊ดดดด ใบสุดท้ายว่างเปล่ามีเพียงใบไม้แห้ง ฝาครอบปิดสนิทเกวียนก็แล่นออกจากหมู่บ้านไป ทว่า...ใต้ท้องรถมีที่เสริมเอาไว้จนไม่สังเกต สองคนนอนราบหงายหัวใจเต้นถี่ มือน้อยถูกกุมเอาไว้เป็นกำลังใจ ปู้นนนนน ใช้เวลาสักพักก็เดินทางมายังรถไฟ ไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แต่วาวาเริ่มชิน เธอนั่งอยู่โบกี้กลางโดยมีวินนั่งเคียงข้าง "เราจะไปไหนกันดี" ตัวเล็กหันหน้ามาถาม "เธออยากไปที่ไหนล่ะ.." "หนูเหนื่อยอยากกลับบ้าน" "งั้นกลับบ้านกัน" ดวงตากลมโตท่าทางตกใจ แต่วินคิดว่าถึงเวลาที่ควรยุติปัญหาบ้าๆ อีกอย่างสัมปทานที่มีเด็กคนนี้เป็นตัวประกันสุดท้ายก็เกิดการผิดพลาด พวกอยู่เบื้องหลังคงยังไม่กล้าขยับตัวสร้างปัญหาสักเท่าไร "แล้วไม่กลัวเหรอ..?" ที่วินถามเพราะก็รู้ว่าพี่ชายของวาวามีส่วนเกี่ยวข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม