เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง นั่นคือสิ่งที่อินทรคิดทันทีที่เห็นหน้าอังเปา แต่ก็ไม่ใช่เรื่องน่าแปลกใจอะไรเขาเองก็คาดการณ์ไว้อยู่แล้วว่าหากตัวเองยังหลบหน้าไม่ยอมไปเจอเธอ อังเปาก็ต้องมาเจอเขาที่นี่เข้าสักวัน เพียงแต่อินทรไม่คิดว่าเมื่อได้เจอกันจริงๆ แล้วเขาจะคิดถึงและอยากพุ่งเข้าไปกอดเธอเสียเดี๋ยวนี้ แต่ทว่าหลายอย่างก็ทำให้เขาทำได้เพียงเมียงมองเธอด้วยแววตาเย็นชาก่อนจะหันมาสนใจเตรียมร้องเพลง
เดิมทีอินทรเป็นคนชอบร้องเพลงเศร้าอยู่แล้ว ทุกครั้งที่ร้องเขาก็คิดแค่ว่ามันคือเพลงแม้จะเพราะเพียงใดก็ไม่ได้สื่ออารมณ์ได้เท่ากับวันนี้ วันที่อินทรคิดว่าเพลงเศร้าได้กลายเป็นหอกแหลมทิ่มแทงใจเขา นัยน์ตาสีดำจดจ้องหญิงสาวที่บาร์ทว่าน่าเสียดายที่ฟังเพลงแรกจบเธอก็หายไปเสียแล้ว
อินทรร้องต่ออีกสี่เพลงก็ลงจากเวที
เขาร้อนรนเพราะจู่ๆ อีกคนก็หายตัวไป เขารีบนำกีตาร์ตัวโปรดไปวางในห้องพักแล้วออกตามหาอังเปา แต่ทว่าลงจากเวทีได้
