"รับบทถูกกระทำเรียกร้องความน่าสงสาร อย่ามานับญาติกับฉัน ฉันเกิดมาลูกคนเดียวที่ถูกพ่อทิ้งไปอยู่กับเมียน้อย ส่วนเธอลูกติดแม่เธอ ที่หน้าด้านเรียกพ่อฉันว่าพ่อ เอาเงินที่แม่ฉันหามาไปถลุงจนหมด แล้วยังกล้ามาขอเงินฉัน คนแบบนี้ต้องเรียกว่าตัวอะไรดี "ทิวาเอ่ยขึ้นอย่างสุดทนกับสองแม่ลูกนี้
"นี้มันจะมากไปแล้วนะโว้ยย แกคิดว่าแกเป็นใครห๊ะ ขอตบสักทีเถอะมึง"วิชุดา พุ่งถลาไปหาทิวา เตชินต์ลุกขึ้นเตียมพร้อม แต่ทันไดนั้นปกรณ์เข้ามาขวางไว้
"ถ้าไม่อยากเจ็บตัวก็ถอยออกไป"ปรกณ์เอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าจริงจัง
"หลบไปนะ ปากดีหนักรู้จักกูน้อยไปแล้ว"วิชุดา เริ่มอาละวาดเสียงดัง
"โครมมม"
"กรี๊ดดด...แกกล้าถีบฉันหรอ"วิชุดาล้มลงไปกองกับพื้น ทิวามองหน้าเตชินต์ชายหนุ่มทำไม่รู้ไม่ชี้ ดวงดาวรีบเขาไปประคองลูกสาว
"พวกแกกล้าทำร้ายลูกฉันหรอ ฉันจะแจ้งตำรวจจำแก"
ดวงดาวด่าปกรณ์
"เชิญ"
ปกรณ์บอกอย่างไม่สะทกสะท้าน
"พอ...พอสักทีผมทน
