TALK...ปลาย
1 อาทิตย์ผ่านไป
ฉันมาถึงเชียงใหม่แล้ว ไม่ลืมที่จะเอาเซลฟี่แมวสุดที่รักมด้วย ร้านที่เจ้แววยกให้ทำเลดีมาก อากาศก็ดี วิวก็สวย แต่ฉันคงไม่กล้ารับไว้หรอก คงจะผ่อนจ่ายเจ้แววเอาจะดีกว่าเพราะเจ้ช่วยฉันมาเยอะแล้ว
เจ้แววจัดการจ้างคนมาทำความสะอาดรอฉันเรียบร้อยแล้ว หนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมาฉันแทบไม่ได้หลับได้นอนเลย กว่าจะหาซื้อของจัดเตรียมร้าน เตรียมเปิดร้านกาแฟแล้วก็ว่าจะขายเค้กด้วย ตอนนี้ฉันประกาศในเว็บหารับสมัครพนักงานแล้ว
ก็มีคนมาสมัคสี่ห้าคนแต่ฉันก็ต้องเลือกอีกที
“เฮ้อแม่เหนื่อยจังลูก” ฉันนั่งลงตรงเก้าอี้แล้วถอนหายใจออกมาแบบเหนื่อยหน่าย ก่อนจะเอามือลูบท้องตัวเอง
การมาเริ่มต้นชีวิตใหม่แบบนี้มันไม่ง่ายเลย แต่มันก็ไม่ได้ยากเกินความพยายามของฉันหรอก ในเมื่อฉันเลือกแล้ว
นี่ถือว่ายังดีฉันยังไม่มีอาการแพ้ท้อง ไม่งั้นร้านกาแฟ คงยังไม่ได้เปิดแน่ๆ ช่วงนี้ฉันแค่รู้สึกเหนื่อยง่ายเฉยๆ
