" นี่มันทางกลับบ้านของดานี่คะ " ทิพย์สุดาหันไปถามชายหนุ่ม เพราะทางที่รถกำลังแล่นผ่าน คือทางไปปางไม้ทิพย์อาภาของบิดาเธอ
" พี่ก็ไปส่งเราที่บ้านไง ที่ปางมันไม่มีอะไรน่าสนใจหรอก " ภูวดลหันมาบอกทิพย์สุดา
" ไหนตอนอยู่ที่บ้านพี่ภู พี่ภูบอกว่าจะให้ดาตามไปช่วยงานที่ปาง " ทิพย์สุดาทวนความทรงจำของภูวดล
" พี่เปลี่ยนใจแล้ว เรากลับไปบ้านเถอะ พี่ไม่มีอะไรให้เราช่วยหรอก ที่นั่นมีแต่งานผู้ชายทั้งนั้น " ภูวดลยังคงไม่ยอมทำตามความต้องการของทิพย์สุดา
" ก็ได้ค่ะ แต่ถ้าวันไหนพี่ภูมีงานให้ดาช่วย รีบบอกดาเลยนะ " ทิพย์สุดายิ้มให้ภูวดลแม้ข้างในจะรู้สึกเสียใจ เธอแอบชอบภูวดลมานานแสนนาน อยู่ดีๆภูวดลก็แต่งงาน ความรู้สึกของทิพย์สุดาเหมือนคนอกหัก ทั้งๆที่ภูวดลไม่ได้รู้ถึงความรู้สึกของทิพย์สุดาเลย
รถกระบะสี่ประตูกำลังเคลื่อนไปบนถนนที่ค่อนข้างขรุขระ ภูวดลกลับจากไปส่งทิพย์สุดา ซึ่งก็นานพอสมควร แต่เขายังมองเห็นจินตพงษ
