" พี่ภู ดาทำขนมจีนน้ำเงี้ยวมาให้ชิมค่ะ " ทิพย์สุดายังคงเอาใจภูวดล
" ดีเลยครับ กินน้ำเงี้ยวของน้องดา ดีกว่ากินกับข้าวฝีมือคนแถวนี้ " ภูวดลยังคงค่อนขอดฟ้ารดา " ป้าอุ่นรับของจากน้องดาแล้วไปจัดมาขึ้นโต๊ะ " ภูวดลสั่งนางอุ่น
" น้องดาทานด้วยกันที่นี่นะครับ " ภูวดลเอ่ยชวนทิพย์สุดาเสียงนุ่ม
" ได้ค่ะพี่ภู " ทิพย์สุดาเอ่ยพร้อมกับนั่งลงข้างภูวดล นั่นทำให้แม่เลี้ยงขวัญใจรู้สึกไม่ค่อยพอใจ
" ทำไมไม่ทานที่น้องฟ้าเขาทำละ น้ำเงี้ยวเราเก็บเอาไปทานที่ปางได้ " แม่เลี้ยงขวัญใจขัดขึ้นเล็กน้อย
" อาหารแบบนั้นผมเบื่อล่ะ แม่ชอบแม่ก็ทานไปสิครับ ผมอยากทานน้ำเงี้ยวฝีมือน้องดา " ภูวดลยังคงพูดเสียดแทงใจดำฟ้ารดา
ฟ้ารดานั่งมองคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี ด้วยความรู้สึกหลากหลาย เธอไม่เคยเห็นภูวดลจะอ่อนโยนเช่นนี้มาก่อน ทุกคำพูดและการกระทำของเขามีแต่ดูถูกเหยียดหยามเธอ หรือว่าคุณทิพย์สุดาคือคนที่ภูวดลคบอยู่ แล้วเธอก็มาแทรก
