“อ่า...พี่นัท” น้องสาวทำเสียงอ้อน ทำหน้าเหมือนหมาน้อยทันที นั่นเพราะรู้ดีว่ามันเป็นจุดอ่อนของชายหนุ่ม เขาไม่เคยทนไหวเวลาเธอเข้าไปกอดออเซาะและทำลิ้นเลียปลายคางแผล่บ ๆเหมือนหมาน้อย
“อย่าโกรธเค้าน๊า...เค้าล้อเล่น”
“อืม ๆ กลับบ้านได้แล้ว”
“ก็รออยู่เนี่ยแหละ”
“รอจริงดิ”
“จริงสิค๊า”
“แล้วใครอนุญาตให้กินเหล้ากินเบียร์”
“นี่พันซ์นะคะ ไม่ใช่เบียร์ไม่ใช่เหล้าซะหน่อย พี่นัทอย่าหาเรื่องสิ แอมไม่ได้เหลวไหลนะ”
“แล้วมันต่างกันตรงไหนเนี่ย แต่ไม่เมามากก็โอเค”
“ไม่เมาหรอกน่า” เธอทำเสียงโยเยเหมือนคนเมาเพื่อแกล้งพี่ชาย “แต่เดินไม่ค่อยไหว อุ้มหน่อยสิ”
“ฝันไปเถะ ขี้เกียจเดินแล้วมาทำเป็นอ้อน”
“ใจร้าย...พี่ชายใจร้าย...คอยดูนะ จะหนีไปเรียนไกลๆเลย เชียงใหม่ ขอนแก่นหรือไม่ก็หาดใหญ่ไปเลย”
“ฮึ! ตามสบาย แต่ไงก็อย่าลืมหัดซักกางเกงในเองด้วยล่ะ เพื่อน ๆ รู้กันมั้ยเนี่ยว่าเราขี้เกียจซักผ้าจนห้องรกอย่างกับรังหนู
