หน้าร้าน
หมับ!
"อย่าเดินหนีพี่นะยาหยี" ไทเทรีบตามมากระชากข้อแขนเรียว โดยไม่สังเกตเห็นว่ามืออีกข้างเปื้อนเลือด "มาคุยกันให้รู้เรื่องก่อน"
"พี่ไม่ถามหนูสักคำ แล้วมาบอกว่าอยากคุย หนูคิดว่าเราคงคุยกันไม่รู้เรื่องหรอกค่ะ"
"งั้นแสดงว่ายอมรับเราสินะว่าตัวเองแรด! พอโตเป็นสาวแล้วมันเกิดอาการคันตามสัญชาตญาณ หรือเพราะแอ๊บตอแหลเรียบร้อยมาตลอด ก็เลยไม่กล้าบอกใคร"
เพียะ!
ไม่คิดไม่ฝันว่าจะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นได้
ตัวเล็กฟาดฝ่ามือตบกระทบใบหน้าหล่อเหลาจนหันเอียงซ้าย ทว่า..กลายเป็นเรื่องราวใหญ่โต เมื่อไทเทกัดฟันกรอดยกมือขึ้นจะตบกลับเพื่อตอบโต้
ยาหยียื่นหน้าให้อย่างใจแข็ง พูดทั้งน้ำตา
"เอาสิคะ ตบหนูเลย..หนูจะได้ตัดใจ! ตบหน้าหนูให้แรงๆ เพื่อเตือนสติ ฮึก~ว่าควรเลิกโง่ เลิกรักพี่สักที"
"ไม่เคยมีใครทำแบบนี้กับพี่นะยาหยี อย่ามาท้าทาย"
"หนูไม่ผิด แต่พี่ก็เอาแต่ด่า ไม่ถามความจริง"
"แล้วนี่คืออะไร..คลิ
