วันพฤหัสบดี
คลับ AOA
วันนี้ในร้านถูกจองพิเศษ เนื่องจากไทเทจัดงานวันเกิดให้กับแนนนี่ดาวคณะนิเทศศาสตร์ คนนี้ถือว่าสวยจัดจ้าน แถมยังฮอตในวงการเที่ยวกลางคืน เรียกได้ว่าเป็นผู้หญิงเกรดพรีเมียม
"ขอบคุณนะคะพี่ไทเท" เสียงหวานรื่นหูของแนนนี่บอกกล่าว พร้อมกับนั่งบนตักซบอิงไหล่ "หล่อใจดี แถมยังสายเปย์สุดๆ ไปเลย"
"วันเกิดน้องแนนนี่ทั้งที พี่ก็ต้องจัดเต็มสิครับ"
"จัดให้แค่วันเกิดหรือคะ..จัดอย่างอื่นด้วยไหม"
"แล้วอยากให้พี่จัดอะไร หืมมม"
ไม่ใช่แค่เพียงสนทนา มือหนายังลูบไล้สะโพกมน ซึ่งวันนี้ใส่ชุดเดรสเกาะอกรัดทรวดทรง ภายใต้แสงสีวิบวับ สายตาทั้งคู่ก็จ้องมองกันราวกับโหยหา ขณะเดียวกันเสียงแจ้งเตือนโทรศัพท์ก็สั่นหลายระลอก จนทำให้น่ารำคาญ
นอกร้าน
"โทรไปตั้งหลายครั้ง ทำไมพี่ไม่รับสายคะ" ปรากฏว่าเป็นยาหยียืนรออยู่
"ข้างในเสียงเพลงมันดัง พี่ไม่ค่อยได้ยิน"
"นี่เป็นเค้กวันเกิดที่พี่สั่งให้หนูซื้อค่ะ"
"ขอบใจนะ"
"วันเกิดใครหรือคะ?"
"เพื่อนของเพื่อนน่ะ เธอไม่รู้จักหรอก"
ใครจะคิดว่าชายหนุ่มอย่างเขาสุดแสนจะร้ายกาจ สั่งให้อีกคนซื้อเค้กวันเกิดมาเพื่อจัดงานให้กับผู้หญิงอีกคน เพราะยาหยีเทิดทูนบูชาเขามาก จึงไม่ถามเซ้าซี้
"หนูทำขนมมาให้ชิมค่ะ" ตัวเล็กรีบยื่นกล่อง "ตั้งใจทำสุดฝีมือเลยนะคะ"
"ตอนนี้พี่ไม่ว่าง ไม่เห็นหรือไง"
"ลองชิมชิ้นเดียวก็ได้ค่ะ"
"อย่างอแง พี่ต้องรีบไป"
"งั้นหนูขอเข้าไปรอด้านในคลับด้วยได้ไหม เดี๋ยวพี่แวะมากินเค้กของหนูแล้วหนูจะกลับ"
รอยยิ้มสวยหวานบาดใจ แต่กลับทำให้ชายหนุ่มรู้สึกไม่ชอบ น้ำเสียงดุเข้มพูดจริงจัง "ทำไมช่วงนี้ยาหยีถึงทำตัวน่ารำคาญ เฮ้อ! เป่าเค้กเสร็จพี่จะออกมาชิมขนมก็แล้วกัน ไม่ต้องเข้าไปหรอก"
คงเพราะไม่อยากให้เห็นภาพบาดตา ไม่ใช่ว่าแคร์ความรู้สึก แต่ไม่อยากมีปัญหาให้อีกฝ่ายงอน เพื่อตามง้อเสียมากกว่า ยาหยีก็ไม่ได้ว่าอะไร ยืนอยู่หน้าร้านเพื่อรอ
ในคลับ
"เซอร์ไพรส์ครับคนสวย" กลับมาถึงก็วางเค้กสวยหรูบนโต๊ะ แนนนี่ถึงกับตะลึง
"พี่ไทเทน่ารักที่สุดในโลก! กรี๊ดดด"
"ชอบไหมครับ"
"งือออ~แนนนี่ชอบมากเลยค่ะ"
"หมายถึงคนหรือเค้ก"
"เค้กก็ชอบส่วนคน..ก็อยากได้"
เสือหนุ่มเจอเสือสาวมีเหรอจะต้านทานความเร่าร้อนไหว ไมยราพจ้องมองเหตุการณ์พลางยิ้มร้าย ก่อนจะคลอเคลียสาวสองคนที่ขนาบข้างกาย เพื่อนสนิทสันดานทั้งอุปนิสัยก็ไม่ต่างกัน
สักพัก..สาวสวยทั้งโต๊ะก็ลุกไปเข้าห้องน้ำ เพื่อแต่งแต้มเครื่องสำอางให้สวยหยดย้อย เนื่องจากอยู่กับหนุ่มหล่อสุดฮอตทั้งสองคน
"ถามจริง..ตั้งแต่น้องยาหยีเรียนจบมอหก มึงเคยไปเอากับใครไหม?" ไมยราพเริ่มเปิดประเด็น
"ไม่ได้เอา แค่กอดจูบลูบคลำ"
"ทำไม..."
"ช่วงนี้ยุ่งๆ มึงก็รู้ ถ้าเสี้ยนมากก็ชักเอาสิ มือก็มี โตแล้วต้องหัดช่วยตัวเอง"
"แต่มันไม่ตอดไม่ฟิตเหมือนรูสตรีนี่หว่า ฮ่าๆ"
เสียงหัวเราะเชิงเย้ยหยันของไมยราพ ทำให้ไทเทรู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา ก่อนที่จะพูดเสียดแทง "นึกว่าเสือจะสิ้นลาย นี่ก็เกือบปีแล้วไม่เห็นมึงไปเสียบใคร แถมไม่ได้เสียบน้องยาหยีด้วย ไอ้ห่าเสียงชื่อแบดบอยหมด"
"กูเสือกไปรับปากตกลงบางอย่างเอาไว้"
"ตกลงอะไรวะ"
"ยาหยีจะยอมให้กูเปิดซิง แต่แลกกับห้ามไปเอาผู้หญิงคนอื่น แบบมีเพศสัมพันธ์กัน"
"มึงก็เลือกที่จะรอ?! โง่หรือเปล่า"
"สวยขนาดนั้น หุ่นอย่างน่าเด้า รอนิดรอหน่อยจะเป็นไรไป"
"พอได้แล้วมึงจะทิ้ง?"
"มึงก็รู้จักสโลแกนกู ทุ่มเท ทิ่มแทง ทอดทิ้ง"
"เชี่ยยย ผู้ชายเหี้ยของแท้!"
ไมยราพเลิกคิ้วเชิงภูมิใจเพื่อน หลังจากเข้ามหาวิทยาลัย ไทเทก็ฟันสาวไม่ยั้ง เพิ่งจะมาหยุดพัก ก็ตอนที่ยาหยีขอร้องหลังจากที่เธอเรียนจบมัธยมปลาย แล้วย้ายเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกัน
สองหนุ่มพูดคุยกันได้ไม่นาน สาวสวยที่มาด้วยก็กลับมาร่วมงานวันเกิด โดยที่แนนนี่ยังคงนั่งตักคลอเคลียกับหนุ่มสุดฮอตอย่างไทเท แนบริมฝีปากจูบพรมซอกคออย่างเสน่ห์หา
สามชั่วโมงต่อมา
ยาหยียังคงยืนรอด้านนอก ซึ่งกลายเป็นว่าไทเทลืมเสียสนิท ว่ารับปากจะออกมาเจอ อีกทั้งยังถูกสั่งไม่ให้เข้าไป จึงจำใจต้องอยู่ตรงนี้
ตัวเล็กหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา กดส่งข้อความครั้งที่ยี่สิบเห็นจะได้ ส่วนอีกฝ่ายก็ไม่ตอบกลับ หรือแม้แต่เปิดอ่านด้วยซ้ำ
ใบหน้าสวยเริ่มเศร้าหมอง น้ำตาใสคลอเบ้า ไม่รู้ว่าโง่หรืองมงาย ที่ยังรักคนใจร้ายที่เคยแสนดีอย่างเขาไม่ยอมเปลี่ยนใจ