“องค์หญิงสาม ไหนท่านอยากสมหวังกับองค์รัชทายาทฉินมิใช่หรือ เหตุใดถึงตามพวกข้ามาด้วยกันเล่า” อินเหยาถามอย่างสงสัย ตั้งแต่ดื่มน้ำชาในจวนแล้ว นางก็มานั่งรวมกันทั้งที่ตอนแรกเป็นปรปักษ์กันแท้ ๆ
“ก็ข้าอยากมาผูกดวงด้วยตัวเอง หากเจ้าผูกดวงข้ากับขอทานถึงเวลานั้นข้าไม่แย่หรอกหรือ” ซานลู่ที่จริงก็ห่างเหินกับชิงหนิงมาสักพักแล้ว หลัง ๆ มานางทำตัวแปลกแยก ทั้งใบหน้าของนางอ่านออกยากขึ้น ดูไม่น่าคบหา
เมื่อก่อนคิดว่าตนมีเล่ห์เหลี่ยมเยอะจึงวางแผนใส่นางบ้าง แต่กลับถูกอินเหยาเปิดโปงไม่เหลือชิ้นดี นางจึงต้องทำตัวให้ดีเพราะพักหลังมารดาไม่เป็นที่ทรงโปรดอย่างแต่ก่อนแล้ว
“ท่านพูดจาเพ้อเจ้อ ใครจะทำอย่างนั้นเล่า”
“ข้านี่ไง”
อินเหยาคิดไว้แล้วว่าองค์หญิงที่เจ้าคิดเจ้าแค้นถึงขนาดอยากควบม้าเหยียบน้องชายตนนี่แหละเหี้ยมโหดของแท้ ถึงขนาดทำเรื่องผิดคุณธรรมได้ น่ากลัวจริง ๆ
ผิดกับอินเหยาแม้ว่านางจะเป็นคนร้ายกาจ ตาต่อต
