7.
419 คำ
เสื้อผ้าของใช้ส่วนตัว ถูกเก็บยัดลงใส่กระเป๋า ใบหน้าสวยหวาน บึ้งตึง ด้วยความไม่พอใจ แต่ผู้เป็นแม่ กลับไม่ได้สนใจ ได้แต่บอกด้วยน้ำเสียง ราบเรียบว่า
“มันจะอะไรนักหนา แค่ไปช่วยดูแล คุณเจมส์ ที่บ้านหัวหิน อีกไม่นาน คุณเจมส์เค้าไปเรียนต่อแล้ว “
ลูกสาวที่ไม่อยากไป ได้แต่บ่นออกมาเบาๆ เธอกำลังลุ้นผลการสอบเข้ามหาวิทยาลัย จะมีกะจิตกะใจอะไร ที่จะไปเที่ยว อีกอย่าง ความจริงก็คือ ไม่อยากไปเจอ ใครบางคนด้วย
“ที่บ้านโน้น เค้ามีแม่ครัวอยู่แล้ว ลินก็ไปช่วยงาน ดูแล ทำความสะอาดบ้านให้เรียบร้อย ไปกับ พี่จอย “ ผู้เป็นแม่ บอกกับลูกสาว ให้ไปกับ คนงานอีกคน แล้วก็ช่วยดูแล ความเรียบร้อยต่างๆ ก่อนที่รถเก๋งคันเก่า จะขับออกจากบ้านไป ล่วงหน้า ไปเตรียมความพร้อมกัน
บ้านหลังใหญ่ริมทะเล อยู่เป็นส่วนตัว ไม่มีเพื่อนบ้านใกล้เคียง บรรยากาศในตอนบ่าย มีลมพัดเข้ามา ทำให้ใบหน้าบึ้งตึง เริ่มคลายเเละมีรอยยิ้มเข้ามาบ้าง
“โอ้ย อากาศดีมาก วิวก็สวย พี่ขอไปถ่ายรูปก่อนนะลิน “
พี่จอยวิ่งออกไปริมทะเล ที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกล แล้วก็ยิ้มกับโทรศัพท์มือถือ ในมือ
กระเป๋าเสื้อผ้าวางอยู่ข้างเตียง ผ้าห่มผืนบางที่วางอยู่บนฟูกนอนอันเล็ก
“ลิน พี่นอนห้องโน้นนะ “ ห้องพักคนงานสองห้อง อยู่ติดกัน
“จ้า พี่จอย “
“อ้าว เก็บของแล้วก็มาเตรียมของในครัว คุณๆเค้าจะกินบาร์บีคิว ปิ้งย่างอาหารทะเลกัน อย่ามัวโอ้เอ้ “
หญิงวัยกลางคนตะโกนเสียงดังอยู่หน้าห้อง คนที่อยู่ในห้อง ถอนหายใจออกมา แล้วเปิดประตูออกไป
“มาแล้วจ้ะ “
“ฉันไม่ได้ค้างคืนที่นี่ เลิกงานหกโมงเย็น เข้างานหกโมงเช้า ตามปกติ คุณๆเค้าทานอาหารเช้า กัน แปดโมง ส่วนมื้อเย็น ฉันทำเอาไว้ แล้วพวกเธอ ก็มีหน้าที่ตั้งโต๊ะ เก็บล้าง “
เสียงดุเสียงเข้ม ที่เอ่ยออกมา แสดงถึงการออกคำสั่ง
“จ้ะ ป้า “
รถตู้และเอสยูวีคันใหญ่ ขับเข้ามาจอดในช่วงเย็น ประตูรถเปิดออก พร้อมกับที่ ลูกชายเจ้าของบ้าน เดินลงมา
“แดดไม่มีแล้ว ทำอะไรกันดี “
เสียงตอบกลับกันไม่เบานัก พร้อมกับเสียงหัวเราะ ของชายวัยรุ่นหลายคน
“เดี๋ยวเลือกห้อง เก็บของ แล้วแดกเหล้า คืนนี้ไม่เมา ไม่นอน “
- ผู้เขียน
