“ไม่อยากรู้แต่อยากบอก อยากบอกว่าฉันกับเอมอรหย่ากันแล้ว...”
“และที่ผ่านมาฉันก็คิดถึงเธอมาตลอด”
“...!!!” แผ่นหลังบางแข็งตั้งตรงทันทีกับคำว่าคิดถึงที่อรัญพูดออกมาอย่างไม่น่าเชื่อ
แต่สุดท้ายเธอก็ได้แต่บอกตัวเองไว้ว่าอย่าดีใจ อย่าได้ใจ อย่าหลงกับคำพูดของเขา อย่าใจง่ายเหมือนเมื่อก่อนอีก
“มันก็เหมือนกับที่เธอพูดก่อนหน้านี้นั่นแหละ รักได้ก็เลิกรักได้ ฉันที่เคยรักเอมอรมากก็เลิกรักได้เหมือนกัน...”
“แต่เพราะตอนแรกฉันรักเอมอรถึงขั้นจะแต่งงานกัน แต่พอถูกเธอทำลายมันก็ทำให้ฉันผิดหวังและโกรธจนทำตัวไม่ดีกับเธอ และยิ่งฉันรักเอมอรเท่าไหร่เธอก็จะยิ่งเจ็บปวดเท่านั้น เพราะแบบนั้นฉันจึงอยากทำให้เธอรู้ว่าฉันรักเอมอรมาก...”
“แต่หลังจากไม่มีเธอกระตุ้นความรู้สึก หลังจากได้ใช้ชีวิตในความเป็นจริงอย่างที่เคยคิดเคยหวัง มันกลับเหมือนพึ่งได้รู้ตัวว่าบางครั้งสิ่งที่ทำลงไปตอนนั้นก็แค่อยากทำร้ายเธอ ไม่ใช่ความสุขจริงๆ อ
