วันนี้นับดาวทำงานด้วยความคล่องแคล่ว อยู่บนรองเท้าส้นสูงทุกวันเริ่มชิน ไม่เจ็บเท้าแล้ว แต่ทำหน้าที่เสิร์ฟได้ไม่นานก็มีผู้จัดการร้านมาเรียก
"นับไปหาเฮียคิมหน่อย"
"ค่ะพี่ป๋อง" นับดาวเรียกป๋องว่าพี่อย่างเช่นทุกคน รวมทั้งผู้เป็นเจ้าของคลับทั้งสองอย่างอเล็กซ์กับคิมหันต์ที่เธอก็เรียกว่าพี่ด้วย ไม่ใช่เฮียอย่างคนอื่นๆ เรียกกันเพราะติดปากไปแล้ว
สาวน้อยเดินมาหยุดอยู่ข้างๆ คิมหันต์พร้อมรอยยิ้มบางๆ และผู้ที่เป็นลูกค้าคืนนี้ก็คือพี่พัตเตอร์ นับดาวยกมือไหว้เขาในฐานะแขกของที่นี่
"สบายดีไหมสาวน้อย" ไม่ว่าเปล่าวางมือลงบนศีรษะของนับดาว คิมหันต์รีบปัดออกทันที
"ไอ้นี่! กูลูกค้านะ" พัตเตอร์จิ๊ปากใส่เจ้าของคลับ
คิมหันต์รั้งคอเสื้ออีกฝ่ายเข้ามาหาแล้วกระซิบข้างหู "ถ้ามึงไม่ดูตาม้าตาเรือระวังจะโดนดี"
"ทำไม มีอะไร วันนั้นกูทั้งกอดทั้งหอมนับดาว"
"แต่วันนี้ไม่เหมือนวันนั้น" เอ่ยจบแล้วปล่อยออกทำเอาพัตเตอร์งง
"
