บ่วงปรารถนาซาตาน

กักขัง...2

“เธอไม่ยอมบอกหรือว่าคนคนนั้นไม่มีอยู่จริงตั้งแต่แรก” เวทิศยังคงคาดคั้นเอาคำตอบจากปากของภัคธีมา

“ฉันขอล่ะปล่อยฉันไปเถอะ ฉันกับนัยเราเป็นแค่เพื่อนกัน เราไม่ได้รักกันฉันบอกคุณได้แค่นี้จริงๆ” ภัคธีมายังคงไม่ยอมบอกความจริงกับเวทิศ เพราะเธอต้องรักษาเกียรติของเวนัยเอาไว้

“ถ้าเธอไม่ยอมบอกงั้นก็เตรียมรับผลกรรมที่เธอทำกับเจ้านัยไว้ก็แล้วกัน” เวทิศกล่าวพร้อมกับบดจูบลงไปที่เรียวปากบางด้วยความรุนแรง

ปากของภัคธีมาระบมไปด้วยความเจ็บปวด ไม่นานความเค็มจากเลือดก็ทำให้ชายหนุ่มสัมผัสมันได้ ภัคธีมาร้องไห้ด้วยความอัดอั้นตันใจ เธอพยายามผลักไสชายหนุ่ม แต่เธอก็ไม่สามารถผลักเขาออกไปได้ เวทิศยังคงครอบงำเรียวปากบางไว้ พร้อมกับใช้ลิ้นเรียวชอนไชเข้าไปในเรียวปากบาง ด้วยความปรารถนาที่กำลังคุกรุ่น หญิงสาวรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายดิ้นรน และใช้เข่ากระแทกเขาไปยังแก่นกลางกายชาย

เป็นผลทำให้เวทิศปล่อยเธออย่างรวดเร็วด้วยความเจ็บปวด ภัคธีมายืนมองด้วยความสาแก่ใจ คนไม่มีเหตุผลเช่นเขาสมควรแล้วที่ต้องโดนแบบนี้ เขาเป็นใครก็ไม่รู้อยู่ดีๆจะมาถามเรื่องเวนัย เธอครุ่นคิดไปพลางเช็ดเลือดที่เรียวปากบาง เวทิศมองมาที่ร่างบางด้วยความโมโห

“คุณเป็นบ้าอะไรของคุณ คุณมาเกี่ยวอะไรกับเรื่องฉันและนัย” ภัคธีมาถามด้วยความสงสัย

“ฉันจะไม่เกี่ยวได้ไงภัคธีมา ในเมื่อคนที่เธอหักอกเขาจนต้องฆ่าตัวตาย เขาคือน้องชายคนเดียวของฉัน” เวทิศตะคอกพร้อมกับเดินย่างสามขุมเข้าไปหาภัคธีมา สิ่งที่เธอได้ยินจากปากเขาทำให้เธอรู้สึกตกใจเป็นอย่างมาก จิตใต้สำนึกของหญิงสาวสั่งให้เธอพูดความจริง แต่เธอก็ไม่อาจผิดสัญญาที่ให้กับเวนัยได้ แต่ถ้าเธอไม่บอกพี่ชายของเวนัยมีหวังเขาได้ขย้ำเธออยู่ตรงนี้แน่นอน ภัคธีมาตัดสินใจไม่ถูกจริงๆ

เวทิศเดินเข้ามาจนประชิดตัวของหญิงสาวอีกรอบ ภัคธีมายกมือขึ้นไหว้ชายหนุ่มเพื่อขอความเห็นใจจากเขา เธอไม่กล้าเล่าความจริงให้ชายหนุ่มฟัง เพราะเธอกลัวว่าเขาจะรับความจริงเรื่องเวนัยไม่ได้

“ฉันขอร้องล่ะอย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันไม่ใช่คนที่ทำร้ายนัยจริงๆ” ภัคธีมายกมือไหว้ชายหนุ่มเพราะต้องการความเห็นใจ มองแล้วช่างน่าเวทนาเหลือเกิน แต่ไฟแค้นที่มันสุมอยู่ในทรวงทำให้เวทิศมองข้ามความสงสารไปทันที

"อย่ามาขอร้องซะให้ยาก ผู้หญิงเลือดเย็นแบบเธอมันสมควรแล้วที่ต้องโดนแบบนี้" เวทิศกล่าวด้วยความแค้นที่อัดแน่นอยู่ในใจ

"ฉันขอร้องละ ฉันไม่ได้เป็นคนทำ ถ้านัยฟื้นขึ้นมาคุณถามนัยดูก็ได้" ภัคธีมายังคงพยายามอธิบายความจริง

"อย่ามาโกหกเสียให้ยาก ผู้หญิงที่นัยคบอยู่มันก็มีเธอคนเดียว เพราะฉะนั้นอย่ามาขอร้องฉันให้ปล่อยเธอ สิ่งเดียวที่เธอจะต้องทำตอนนี้คือก้มหน้าก้มตารับผลการกระทำของเธอได้ยินมั้ย" เวทิศกล่าวพร้อมกับผลักร่างบางลงไปนอนที่เตียงด้วยความรุนแรงจนภัคธีมารู้สึกจุกที่ท้อง