บ่วงปรารถนาซาตาน

ไม่มีทางหลุดพ้น...2

“ทำไมคุณถึงได้เลวขนาดนี้” ภัคธีมาแค่นเสียงด่าทอชายหนุ่ม

“ถ้าเธอด่าฉันว่าเลวอีกคำ ฉันจะกดโทรศัพท์หาลูกน้องฉันเดี๋ยวนี้ ปังเดียวเท่านั้นแหล่ะ รับรองพ่อแม่เธอได้ไปสวรรค์อย่างแน่นอน” เวทิศยักคิ้วให้ภัคธีมาด้วยความสะใจ

“อย่าทำแบบนั้นนะ คุณจะให้ฉันทำอะไรฉันก็ยอม” ภัคธีมาทรุดลงตรงหน้าชายหนุ่มและขอร้องเขา เพราะเธอกลัวว่าเขาจะบ้าบิ่นทำกับบิดามารดาของเธอจริงๆ

“งั้นก็โทรไปบอกพ่อแม่เธอ ว่าเธอได้งานทำที่อื่น บอกให้เขาไม่ต้องตามหาเธอ ถ้าเธอไม่ทำเธอรู้ใช่มั้ยว่าพ่อแม่เธอจะต้องเจออะไร” เวทิศขู่หญิงสาวอีกรอบ ทำให้ภัคธีมาต้องรีบกดโทรศัพท์หามารดา เพื่อบอกกล่าวให้ท่านเลิกเป็นห่วง เวทิศจะทำร้ายเธอแค่ไหนเธอไม่ว่า ขอแค่เขาไม่ทำร้ายบิดามารดาเธอเท่านั้น ภัคธีมายอมทุกอย่าง หลังจากที่หญิงสาวกดโทรหามารดา เพียงไม่นานนางชวนชื่นก็รับสายอย่างรวดเร็ว

“ฮัลโลแม่คะ ตาลเองนะคะ ตอนนี้ที่บริษัทต้องส่งตาลไปทำงานที่ต่างจังหวัดสามเดือน ช่วงนี้ตาลคงไม่ได้กลับบ้าน แม่ไม่ต้องห่วงตาลนะคะ” ภัคธีมาจำใจโกหกมารดาออกไป เพื่อให้มารดาของเธอสบายใจ

“แล้วตาลไปอยู่ที่ไหนล่ะลูก มีใครอยู่เป็นเพื่อนมั้ยแม่เป็นห่วง” นางชวนชื่นกล่าวด้วยความเป็นห่วงบุตรสาวเพียงคนเดียว

“ตาลไปอยู่ชลบุรีค่ะแม่ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ แล้วถ้าแม่ต้องการติดต่อตาลให้โทรมาที่เบอร์นี้นะคะ โทรศัพท์ตาลหายค่ะแม่ เดี๋ยวไว้วันหลังตาลโทรหาใหม่นะคะ ตาลต้องรีบไปทำงานแล้ว” ภัคธีมาต้องรีบวางสาย เพราะเสียงของเธอกำลังสั่นเครือ เธอไม่เคยโกหกมารดาเลย แต่ครั้งนี้เธอจำเป็นต้องทำเพื่อให้มารดาของเธอรู้สึกสบายใจ แม้ว่าข้างหน้าเธอจะต้องเจออะไรที่ลำบากแค่ไหน ขอแค่บิดาและมารดาของเธอมีความสุขก็เพียงพอแล้ว

“จ๊ะลูก รักษาเนื้อรักษาตัวดีๆนะ แม่เป็นห่วง” นางชวนชื่นกล่าวด้วยน้ำเสียงแห่งความห่วงใย

“ค่ะแม่” ภัคธีมารับคำพร้อมกับรีบกดวางสาย น้ำตาของเธอไหลรินด้วยความช้ำใจ เธอส่งโทรศัพท์คืนให้ชายหนุ่ม พร้อมกับทวงถามย้ำเรื่องสัญญาที่เขาจะปล่อยเธอ หากครบเวลาสามเดือนตามที่ชายหนุ่มบอก “ฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่าคุณจะรักษาสัญญา”

“แล้วเธอมีสิทธ์เลือกด้วยเหรอ” เวทิศกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ยั่วยวนอารมณ์ของหญิงสาวให้คุกรุ่น

“ค่ะ ฉันไม่มีสิทธิ์ที่จะเลือกอะไรทั้งนั้น” ภัคธีมาเอ่ยออกมาด้วยความน้อยใจ เธอต้องยอมผู้ชายคนนี้ทุกอย่างเลยใช่มั้ย นี่คือคำถามที่หญิงสาวเฝ้าถามตัวเองอยู่ตลอด

“ดีมาก ต่อไปนี้ไม่ว่าฉันต้องการอะไร เธอมีหน้าที่อย่างเดียวคือแค่ทำตาม แล้วเมื่อถึงเวลาฉันจะปล่อยเธอไปตามสัญญา” เวทิศกล่าวด้วยน้ำเสียงจริงจัง ทำให้ภัคธีมารู้สึกเบาใจขึ้นมาบ้าง อย่างน้อยเธอก็ยังมีหวังว่าสามเดือนต่อจากนี้เธอจะเป็นอิสระ

“เสร็จธุระแล้วฉันมั้ยคะ งั้นคุณก็ออกไปได้แล้ว” ภัคธีมาออกปากไล่ชายหนุ่ม

“ธุระนะเสร็จแล้ว แต่ความต้องการมันกำลังเริ่มนี่สิ เธอคิดว่าฉันควรทำยังไงดี” เวทิศพูดจาสองแง่สองง่าม

“คุณต้องการอะไร” ภัคธีมาเอ่ยถามด้วยความใสซื่อ

“ต้องการตัวเธอไง” เวทิศกล่าวพร้อมกับรวบร่างบางเข้าไปกอดไว้ ก่อนที่จะเริ่มบรรเลงบทเพลงสวาทเข้าใส่หญิงสาวที่อ่อนต่อโลกเช่นภัคธีมา และคืนนี้ชายหนุ่มก็จัดการบรรเลงบทเพลงสวาทเข้าใส่ร่างบางหลายต่อหลายครั้ง จนกระทั่งเขาหมดแรง ชายหนุ่มจึงหลับไปข้างๆหญิงสาว ในขณะที่ภัคธีมาก็หลับไปด้วยความเหนื่อยล้าเช่นกัน