เช้ามืดของวัน หลังจากได้ยินเสียงเพลงที่วัดเปิด เพื่อย้ำเตือนผู้คนว่าวันนี้เป็นวันพระ ชาวบ้านจึงพากันลุกจากที่นอน เพื่อหุงข้าวทำกับข้าวและเตรียมตัวไปทำบุญใส่บาตรที่วัด เช่นเดียวกับสลันเมื่อลุกจากที่นอน เธอก็นั่งพับผ้าห่มด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม จากนั้นก็คลานออกจากมุ้งเดินสูดกลิ่นหอมของไอข้าว ที่ตั้งอยู่บนเตาถ่าน
เมื่อออกมานอกตัวบ้าน เห็นคนเป็นแม่กำลังทำกับข้าวไปทำบุญ จึงเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงหวานใส
“แม่ หนูไปล้างหน้าก่อนนะ เดี๋ยวขึ้นมาช่วย”
“แม่ทำใกล้เสร็จแล้ว ลันไปอาบน้ำแต่งตัวรอเลยก็ได้”
“ก็ได้จ้ะ”
ร่างอรชรเดินกลับเข้าไปในบ้านอีกครั้ง คว้าผ้าถุงที่แขวนอยู่ราวเชือก เดินลงไปข้างล่างเพื่ออาบน้ำอาบท่าให้เรียบร้อย เมื่อเข้ามาข้างในสลันก็จุดเทียนที่ตั้งอยู่ในห้องน้ำ เนื่องจากฟ้ายังมืดอยู่ จากนั้นก็รีบเปลื้องผ้าออก แล้วจัดการอาบน้ำฝนที่รองไว้
ใช้เวลาสักพักเมื่อทำทุกอย่างเสร็จ คนตัวเล็กก็นุ่งกระโจมอ
