บทที่ 2 จดจำได้ดีว่า...เขาเป็นใคร! 🎤🎶

638 คำ
ปลายเดือนพฤษภาคมใกล้สู่ฤดูฝนในเดือนมิถุนายน ทำให้ทุกพื้นที่ในเซี่ยงไฮ้มีฝนตกโปรยปรายทั่วเมือง แต่ทว่าแสงสีเสียงยังคงไม่ได้หลบไหล เซียงไฮ้มีทั้งย่านธุรกิจ ย่านการค้า ห้างสรรพสินค้า โบสถ์คริสต์ วัดพุทธนิกายมหายาน ศาลเจ้า โรงเรียน โรงแรมและกาสิโน ผู้คนทั่วสารทิศต่างเข้ามาเสี่ยงโชคเพื่อโชคดีได้เงินก้อนเป็นกอบเป็นกำอย่างงดงาม แต่บางคนก็ไม่ได้สมหวังกลับไป นั้นเป็นเพราะโชคชะตาและการเสี่ยงดวงของแต่ละคนแตกต่างกันออกไป สำหรับเซี่ยงไฮ้ ไม่ว่าจะเป็นฤดูฝนหรือฤดูใด เมืองนี้ยังคงมีชีวิตชีวา เต็มไปด้วยความหวัง ความท้าทาย และเสน่ห์ที่ไม่เคยจางหาย บาบาร่า ไนต์คลับชื่อดังของเซี่ยงไฮ้ทำให้ผู้คนต่างแวะเวียนเข้ามาไม่ขาดสายตลอดค่ำคืนจนถึงตีสี่ ไนต์คลับแห่งนี้มีแต่ผู้ลากมากดี มีแต่ไฮโซมาท่องเที่ยว ด้วยค่าโต๊ะและค่าเหล้ามีราคาสูงพอสมควร อีกทั้งมีแต่สาวสวยร่างบางหรืออวบอึ๋มให้บริการพวกเขาเหล่านั้นด้วยความเต็มใจ แต่ว่าผู้หญิงเหล่านั้นไม่ได้ขายบริการทางเพศเช่นที่อื่น แต่ถ้าผู้หญิงเหล่านั้นอยากจะเอาพวกเธอไปนอนกกกอด ต้องตกลงกับพวกเธอเอง เจ้าของร้านหรือเถ้าแก่เนี้ยเธอไม่อยากให้ใครมองว่าร้านของเธอเป็นร้านขายบริการ แต่ถ้าพวกเธอตกลงที่อยากจะไปกับพวกเขา ร้านนี้ก็มีห้องพักให้บริการ เปิดห้องคืนละหมื่นหยวนเลยทีเดียว แต่พวกเขาก็ยอมเพื่อจะจ่ายให้กับทางร้าน ก็พวกเธอทั้งสวยและเซ็กซี่ในชุดกี่เพ้า เพราะเถ้าแก่เนี้ยให้พวกเธอใส่ทุกๆ คนในการให้บริการลูกค้า แม้กระทั่งผู้หญิงใบหน้าสวยใบหน้ากลมราวกับดวงจันทร์เต็มดวงที่สุขสกาวบนฟากฟ้าในคืนวันเพ็ญ นัยน์ตาสีน้ำตาลไหม้หวานฉ่ำราวกับสะกดให้ชายทั้งโลกมาหลงใหลในตัวเธอ จมูกโด่งเป็นสันได้รูปหยดน้ำ พวงแก้มแต่งแต้มด้วยสีชมพูระเรื่อ ริมฝีปากเป็นกระจับสีแดงชาติราวกับทะเลเพลิง อีกทั้งเธอยังมีผิวขาวละเอียดดุจไข่มุก จึงเป็นที่สะดุดตาของใครๆ หลายๆ คน ขณะที่เธอยืนสง่างามอยู่บนเวทีทรงกลม ในมือเรียวถือไมโครโฟนเพื่อขับกล่อมผู้คนให้หลงเสียงอันไพเราะของเธอ ส่วนเธอนั้นประดับต่างหูเพชรยาวเม็ดเล็กเรียงกันลงมา สวมใส่กี่เพ้าสีแดงสดรัดรูปลวดลายนางพญาหงส์ เปิดไหล่ทั้งสองข้างลักษณะคล้องแขนทั้งสองข้าง มือเรียวจนเลยข้อศอกขึ้นมาเล็กน้อยมีถุงมือสีดำผ้าซีทรูสวมใส่อยู่ ชุดเดรสนั้นยาวลงมาจรดพื้น ปลายกระโปรงบานๆ เรียกว่าหางเงือก กับรองเท้าส้นสูงถึงสี่นิ้วทำให้ผู้คนติดตราตรึงใจเธอผู้นี้ เสียงปรบมือดังขึ้นเมื่อเธอนั้นร้องเพลงจบเป็นเพลงที่สามติดต่อกัน เธอเผยรอยยิ้มแล้วกางแขนทั้งสองข้างออกกว้างสุดปลายแขนแล้วโน้มหัว พ้อยท์เท้าขวาไปด้านหลังและย่อตัวลงเล็กน้อย แต่ทว่าเธอสังเกตว่าในบรรดาผู้คนมากมายที่นั่งปรบมือให้เธอ เธอกลับเห็นชายผู้หนึ่งที่เผยรอยยิ้มให้เธอ เธอจึงก้าวเดินไปยังด้านข้างของเวทีเข้าไปยังหลังร้านโดยทันที เพราะเธอจดจำได้ดีว่า...เขาเป็นใคร! .............................. ขอปรับเนื้อเรื่องให้สมูทก่อน เมื่อ NC มาเมื่อไหร่รับประกันความแซ่บถึงใจได้เลย ไปตามอ่าน 2P, 3P และ 4P ของเราได้ อยู่ในนามปากกา ณ ธารา อย่าลืมกด "❤️" และ "คอมเม้นท์" เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะฮะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม