วันนี้วันเกิดอายุครบยี่สิบหกปีของผม ทำไมเมียตัวดียังไม่อวยพรอีก ปกติไม่เคยพลาดถ้าเข้าเที่ยงคืนของวันใหม่ต้องรีบมาอวยพรเลยเกิดอะไรขึ้น ดูสินอนหลับใหล ไม่คิดจะตื่นมาเลย อย่าบอกนะว่าเป็นผัวเมียกันแล้วความหวานจะลดลง ผมทำใจไม่ได้นะครับ ผมเป็นคนชอบความหวาน โดยเฉพาะความหวานจากเมียของผม ตลอดสิบปีมานี่กิจกรรมที่เราทำในวันเกิดคือการฉลองกันสองคน เอาวะนอนก่อนคนข้างกายคงอยากจะฉลองพรุ่งนี้
“หมอปั้น...หมอปั้น”
“ครับ” เสียงพี่แดงหัวหน้าพยาบาลเรียกผมหลายต่อหลายครั้ง ผมกำลังเหม่อครับ ก็วันนี้มันแปลก ญ่าไม่แม้แต่โทรมาพอโทรกลับไปก็บอกว่ายุ่ง
ญ่าจะลืมวันเกิดผมจริง ๆ รึเปล่า
ไม่สิญ่าต้องไม่ลืม ญ่าไม่เคยลืม
เป็นอีกวันที่แสนวุ่นวาย รู้ตัวอีกที ตอนนี้ผมกลับมาที่คอนโดฯ แล้ว เมญ่าลืมวันเกิดผมจริง ๆ ผมเข้าห้องมาก็เห็นเธอนอนหลับอยู่ตรงโซฟา คนสวยของผมคงเหนื่อยมาก งานของเมญ่าก็หนักเหมือนกัน ไหนผมจะชอบรังแกเธอทุก
